Ubud en nog eens Ubud

Zaterdag 22 januari

Fietstocht in Ubud. Om 08.00 met vriendje Sabra richting Ubud, Het is erg druk op de weg, maar na 1 uurtje rijden zijn we er. We huren 5 fietsen, want dit is de leukste manier om hier de rijstvelden te bekijken. Heerlijk weer, dus daar gaan we, af en toe omhoog, dat voel je toch goed. Het is een andere route dan vorig jaar, maar ook hier veel moois te zien, wij blijven bij een rustpunt even achter, terwijl de andere 3 doorfietsen naar Petulu, het dorpje met meer kleine kraanvogeltjes dan inwoners. Verschrikkelijk veel en die poepen allemaal vanuit de bomen, het stinkt er erg. De grond ligt er echt mee bezaaid. Sabra gaat weer aan kop en voert ons langs geweldige rijstvelden. Een eindje verder op vraag hij de weg en wordt geadviseerd links af te slaan, ons gevoel zegt rechts maar in een land vol geesten zal de Balinees het echt wel weten. Op een hoek wordt na overleg met een lokale bewoner weer links afgeslagen. We volgen een bergetappe van de 1^e categorie, de fiets af de berg op en er weer af maar dan vol uit in de remmen, we transpireren als otters, dit is niet goed en zelfs Annemieke en Edwin adviseren te stoppen. Sabra gaat hulp halen en na verloop van tijd komt en een busje en een auto met laadbak het rescue-team zullen we maar zegen. Wij vermoeden dat Sabra  -van beroep duikinstructeur- de laatste tijd iets te veel onder water heeft gezeten want in plaats van naar  de Olifanten grot te rijden geeft hij opdracht naar de Olifant Safari te rijden een vergissing van een uur maar dat mag de pret niet drukken want het begint behoorlijk te plenzen en wij zitten lekker binnen. N verloop van tijd komen we toch bij de olifanten grot waar we de meegebrachte sarongs omdoen om de heilige plaats te bezoeken. Een iets te gewillige gids probeert ons alles te ver tellen maar waar vertellen hem, dat we geen interesse hebben en uiteindelijk geeft hij het op. De grot bezichtigen en daarna wat trappen af, die we later helaas ook weer op moeten, wat een hitte, het harte tikt, klopt en bonkt, een verademing om weer boven te zijn. Sabra is in druk gesprek met de lokale bevolking als wij ons weer bij hem melden. Na wat valkuilen in de weg rijden we richting Sanur, moe maar wel voldaan we hebben heel wat energie verbruikt met de heuvels en de dalen in de rijst velden. Eten bij Soto Batavi sateetjes met Nasi puti en wat Gado Gado, lekker. Slapen nu, dat lukte wel !!

Zondag 23 januari

Relaxdag, echt niets doen,alleen zwemmen, lezen en de kookles regelen voor maandag. Het lukt allemaal en wij kijken ernaar uit.  Ik zit in het 2^e deel van Stig Larssons millenium boeken via een EBook te lezen, leest anders, maar went snel. Vanavond om 19.30 u gaan we naar het Shindu Beach hotel, daar is de Legong Dance show. Edwin en Annemieke gaan dit bekijken met een etentje erbij, dit moet je gezien hebben, anders ben je niet in Bali geweest. Wij eten bij Warung Mei en lopen daarna richting strand om koffie te drinken bij de show. Sabra, Nita en 2 kinderen komen ook en er worden cadeautjes uitgewisseld , de kinderen vinden het ook allemaal prachtig. Vlak na de show breekt er een enorme wolkbreuk los, met veel donder en bliksem. Sabra brengt ons naar ons hotel en neemt Miek en Edwin mee naar hun hotel Bumas. Heerlijke dag weer, nog een kopje koffie en naar bed, de wekker gaat om 06.15.

Maandag 24 januari

De melodie van de wekkertelefoon, klinkt leuk en streelt je oortjes maar we moeten er wel uit. Vandaag gaan we naar kookles in Ubud, dat bekent onder andere staat voor lekker pittig eten. Keurig op tijd komt een krakkemikkig busje ons op halen waar al 2 Australiërs in zitten, die in Legian zijn ingestapt. Voor ons is het nu nog een uurtje voor we onze bestemming zullen bereiken. In doorgezakte stoel en een interieur wat geen brief waard is om naar huis te schrijven komen we op de markt in Ubud aan want we krijgen eerst een rondleiding. Wij hebben al heel wat vieze plekjes in Indonesië gezien maar deze komt zeker in de top 3. We leren hoe gember en knoflook er uit moet zien en vele soorten specerijen, groenten, fruit en ingrediënten passeren de revue. Na de rondleiding in een prachtige auto van de baas (Wayan) naar de rijstvelden dicht bij de plek waar we zullen gaan koken. Ons wordt alles op een echt leuke manier over de rijst en de teelt daarvan verteld bv, 3x per jaar oogsten, kleuren rijst: wit, rood, zwart en bruin. www.paon-bali.com              De commune waartoe onze instructeur behoort bestaat uit 800 mensen, die zo goed als allemaal van de BBC leven, Bamboe, Banaan en Kokosnoot, het is maar, dat je het weet. Ook wordt ons over het scholen systeem verteld en dat in 1930 door de Hollanders het irrigatie systeem werd opgezet voor de rijstvelden.  De goede man was er nog steeds dankbaar voor, over de rest wat wij vroeger uitgespookt hebben maar niet gesproken. De auto’s weer in en op naar de kookles maar eerst een gastvrij onthaal met een lekker sapje en wat uitleg over het Hindoeïsme en de manier van het traditionele wonen. Nu ter zake en aan het koken. Wederom uitleg over de gerechten door Puspa de vrouw van Wayan, die we gaan maken en het hoe en het waarom, alles met veel overgave gebracht. Iedereen krijgt de kans voorbereidingen te treffen en zelf een gedeelte van het gerecht te koken. Het vooraf bestond uit een heldere champignons soep- sup Jamur- en Bumbu Kuning een gele basis saus en Sate Lilit Ayam –kippengehakt gegrild op bamboestokjes. Gado Gado, groenten gekookt met pinda saus, ook de saus van vliespinda’s gemaakt. Tempe Kering, gefrituurde tempee in zoete sojasaus  en nog veel meer. Als klap op de vuurpijl eten we alles op als lunch, zelden of eigenlijk nog nooit zo lekker gegeten!!!

Voor meer informatie: www.paon-bali.com .

Aan de terug zijn we allemaal met een voldaan gevoel begonnen. Wat een heerlijke dag ! Het avondeten zou eigenlijk niet nodig geweest zijn, maar om onze stamkroeg een plezier te doen zijn we toch even langs geweest. Versleten vallen we in slaap.