Eind in zicht

zondag 28 februari 2016.

laatste bericht.

Het is vandaag een bijzondere dag: mijn moeder zou vandaag 100 geworden zijn, daar mag je best even bij stil staan. Ja en dan het onregelmatige schrijven, het zou best kunnen zijn, dat ik tot rust gekomen ben en het dagverslag voor gezien hou. De laatste dagen hebben we heel veel gezien en meegemaakt maar ik kan het allemaal niet meer verwoorden. Kijk eens op de foto’s van de reislogger dan krijg je ook een indruk van wat we doen of zien. Dit jaar heb ik zo goed als geen foto’s van het eten gemaakt anders krijgen jullie te veel water in de mond. Wat ik als laatste nog wil vertellen is dat wij vandaag een hondje in een soort looprekje tegen gekomen zijn. Het hondje is door een Indonesiër gevonden langs de kant van de weg en was verlamd aan zijn achterpootjes. Van nature zijn Indonesiërs niet echte hondenliefhebbers maar deze meneer wel. Ach zei hij wij houden van dieren en dit hondje had onze hulp nodig. Het beestje is ongeveer 4 maanden oud en volgt zijn baasje al of ie aan een touwtje zit! Lieve mensen wij genieten nog een poosje, wie weet zien wij elkaar weer onder dezelfde zon maar toch wat frisser, tot dan.