Quarteira is het nog steeds

17 okt. Zondag. Na een lekker ontbijt zetten wij omstreeks een uur of tien koers richting Alvor, de verblijfplaats van W&T. Een stop bij de camping van Alvor voor een foldertje en per sms berichten we dat wij in aantocht zijn. Koffie op het balkon maar dat is knap warm en wijken uit naar de woonkamer (W&T bewonen een mooi appartement). Nu we het toch al warm hebben smeden wij het plan naar strand te gaan voor wat afkoeling. Per Clio naar de Boulevard en bij aankomst zien wij een prachtig strand waar nog wat lokale en pas gearriveerde vakantiegangers liggen te genieten of te verbranden. Wij maken een wandeling door het warme zand en mooie rotswanden met uithollingen, die naar een volgend strandje leiden, mooi man, vrouw!. Het is geen uitputtingsslag, deze kijk je ogen uit beachtrip, maar toch gooien we de handdoek in het zand en maken een lange stop met wegdroommomenten. Bij de wederopstanding zien we, dat we niet verder kunnen en er niets anders op zit dan dezelfde weg terug te nemen, deze ziet er nu weer geheel anders uit vanwege de lagere waterstand. Wat er niet anders uitzag wat de tent waar we vlak bij lagen, na een bezoek aan dit optrekje hadden wij een slechte smaak in onze mond nadat de rekening gepresenteerd werd. Genietend van de omgeving zijn wij weer richting het beginpunt van onze trip gegaan, vlak voor aankomst zijn wij weer voor anker in het heerlijke zand gegaan.  Boven nog wat gedronken en om de sleutel van het toilet gevraagd, de mevrouw vroeg mij nog wat wil je de dames of heren toilet, ik richtte mijn ogen op mijn broek en zei zonder twijfel doet u maar de heren sleutel er bleef voor Trudy niets anders over dan de damessleutel te accepteren. Met de Clio naar de verblijf plaats van W&T snel omgekleed en weer per Clio naar het intieme gedeelte van Alvor om een keuze temaken uit de vele restaurantjes, het bleek een goede keus, lekker gegeten tussen zo nu en dan wat vreemd uitziende Eilanders, er was er zelfs eentje, die waarschijnlijk de toiletverfrisser onder de oksels had leeggespoten. Op de parkeerplaats van auto verwisseld en elkaar maar weer een fijne tijd gewenst met het idee hen nu  echt voor het laatst in Portugal gezien te hebben, hebben wij afscheid genomen van W&T en een buitengewoon lekkere, gezellige dag.