We gaan nog niet naar huis..................

18 okt. Maandag. Wat moeten we doen, in Frankrijk wordt gestaakt en  is de brandstof schaars aan het worden. Het is hier beter vertoeven dan op een snelweg stil te staan, die Fransen toch, geef mij maar japanners, die staken nooit……….! Weerbericht, veel zon 23* en harde wind, het vaantje staat strak zou men in België zeggen. Lekker luieren in en rond de caravan. Broodje eten bij de caravan en nog even internetten bij Tine in de kantine. Per auto naar Loulé en volgen de borden naar de supermarkt Continent, dat blijkt een piksplinternieuwe supermarkt te zijn. Op naar de automaterialen. Helaas maar 1 jerrycan van 5 liter in voorraad, deze hebben we toch maar ingeslagen ivm het aanleggen van een voorraadje diesel in geval geen brandstof voorhanden in Frankrijk. Het liefste hebben we nog een 10 of 20 liter jerrycan, we blijven zoeken. Al met al zitten we nog steeds in Quarteira en hebben het plan a.s. donderdag richting de Spaans/Franse grens te rijden. Nog een espresso met de welbekende pastei del nata (soort bladerdeeg met crème brulee) daarna weer op ons gemak richting camping. Eten spaghetti en drinken wijntje. Nog even richting de Wifi om te kijken of er contact met het thuisfront gelegd kan worden. Het wordt een openluchtvoorstelling  omdat de kantine ook op maandagavond gesloten is. Per sms laten wij weten, dat we online zijn en al snel doet Skype zijn werk en zien wij bekende gezichten op het scherm verschijnen. De verbinding is matig maar het is wel erg leuk en fijn je broedsel met aanverwanten weer even te zien. Met de beentjes opgetrokken genieten we nog van de rest van de avond.

19 okt. Dinsdag. We gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet, sterker nog het ziet er naar uit, dat we nog niet naar huis kunnen vanwege de nazaten van Napoleon, die op jeugdige leeftijd met pensioen willen. Het beheerst op het ogenblik toch een beetje onze gedachten, hoe komen we Frankrijk door terwijl de kans aanwezig is, dat je zonder brandstof komt te staan. Marianne ziet kans tussen onze hersenspinsel mijn onderbroeken te wassen zodat ik er weer een tijdje tegen kan. Aan het strand staat een stevige wind, we verkassen en keer maar in slaap vallen doe ik niet wel een beetje dagdromen dat wel –kamperen op de snel weg en koffie voor de stakers verzorgen- dat gaat het niet worden. De zonsessie wordt voortgezet op de camping. Vandaag is het een beetje luieren, we doen niet veel. Op dit moment denken we de stakingen in Frankrijk maar hier in Portugal af te wachten, als het sein weer op veilig staat rijden we richting de grens, de temperatuur is hier beter dan in Frankrijk, dat maakt het hier een stuk leuker om alles af te wachten.