Naar het land van de kronen.

11 juni donderdag.

Marianne bij de dermatoloog geweest en is goed gekeurd voor een zonnige vakantie. Bij woef Bono slaan de medicijnen tegen de “Hotspots” goed aan en dochter Annemieke komt op tijd uit haar werk, wat houdt ons nog tegen om op vakantie te gaan. Via de Euromaster bandenspecialist die alle wielen van de caravan wat extra moed inblaast richting Mander een dorpje in de achterhoek tegen de Duitse grens. De vriendelijke meneer bij de receptie tovert onze namen uit de computer, die een geheugen blijkt te hebben van zeker vier jaar. Mooie plek is nummer 109 moet je ook eens gaan staan! Het weer is zo geweldig mooi, dat we besluiten twee dagen op nummer 109 te blijven staan. Wat doe je zo al op zo’n dag, je wil het niet weten of wel? Nou proefrijden op een e-bike! Geweldig wat een ervaring!

13 juni zaterdag.

Richting Duitsland, daar was niet veel voor nodig want binnen 500 meter stond het bordje Bundeskreis al langs de weg. Via binnenwegen de grote baan op. Lekker rijden op zaterdag want dan is er niet veel vrachtverkeer op de weg. Tijdens een stop een lekker broodje bal gegeten. Voor de goede orde de bal is door Marianne in huiselijke omstandigheden gebraden en in plakjes gesneden en op bakkersbollen van AH gelegd een ware traktatie!. Halverwege de rit richting Hamburg krijgen we een heftige bui regen en is al het verzamelde stof op onze voertuigen weer verdwenen. Vlak voor dat we de camping bereiken zien we een Aral-tankstation met de diesel in de aanbieding, Marianne rekent af en komt terug met twee pure chocolade bounties, het is weer feest. Camping Freizeit Camp Nordheide in Garlstorf is een doortrekcamping met veel stacaravans voor de lokale bevolking en er valt dan ook best wel wat te zien! Een beetje troosteloze camping, geen bloemen maar wel lange rijen douches en toiletten, die nieuw en brandschoon zijn.

14 juni zondag.

Zondag maar geen zon wel een miezerig regentje. Na een heerlijk ontbijt rijden we rechtsom de camping af richting Hamburg even later volgen we de borden Flensburg. Zo nu en dan een bui om het wegdek wat fris te houden, de buiten temperatuur is 14 graden. Rond een uur of twaalf zoeken we een plekje om de laatste broodjes gehakt te verorberen. Er wordt hier maar gelukkig daar wat wild geplast. Via een grote vuilverbrandingsoven bereiken we de camping Aarhus, die vlak bij een Ikea ligt. dat opent perspectieven. Een mevrouw van middelbare leeftijd en een redelijk vriendelijk gezicht vertelt ons, dat we bijna overal mogen staan, later blijkt, dat overal moeilijk is omdat de meeste plaatsen al bezet zijn. Naast een kalende Deense meneer met Saab parkeren wij onze caravan. Een kort snoertje verbindt de Polar met de elektriciteitspaal. De Saabmeneer geeft mij de richting aan waar ik water kan halen. Te veel wind om het luifeltje op te zetten. De zon is wel gaan schijnen maar het blijft fris, niet warmer dan 15°. In de folder van de camping staan een supermarkt aangegeven en we gaan daar even kijken om wat groeten te kopen. Het blijkt een soort tuincentrum te zijn met wat brood en groeten verkoop. Op naar de Lidl aan de andere kant van het dorp. Ziet er allemaal prima uit en de broodafdeling is nog veel uitgebreider dan in Holland, lekker! Marianne heeft kip Siam gemaakt en we eten er lekker van. De kachel gaat aan want de vloer voelt koud aan, vroeg naar bed dus.

15 juni maandag.

Tijdens mijn nachtelijk bezoek aan het toilet zag ik, dat de buitentemperatuur 5° bedroeg en wanneer je dan terug kruipt in je warme bedje geniet je dubbel van je donzen dekje. Als het acht uur is gaan we aan opstaan denken, de thermometer staat inmiddels al op 13 maar zal de rest van de dag slechts enkele graden stijgen. Marianne aan de yoghurt met havermout en ik aan wat Italiaanse sneetjes brood uit Denemarken. Wind en wat zon een pracht dag voor de was. Camping Aarhus heeft een prachtig toiletgebouw, alles gloednieuw! douches met een haardroger terwijl het merendeel van de hier verblijvende mannen kaal is. Voor de vrouwen een uitkomst maar de douche blijft dan wel extra lang bezet soms denk ik, dat over bepaalde zaken niet is nagedacht. Na alle huishoudelijke klusjes richting Ikea. Hier komt de familycard van pas want de koffie is gratis en het internet ook en daar kwamen we voor! Op de camping werd een fortuin gevraagd voor een halve dag internet vandaar het bezoekje aan Ikea. Na alle post en posten richting stad waar we gaan parkeren in de hyper moderne parkeergarage Dok1. Je rijdt de auto in een lift, instructies: handrem aantrekken auto verlaten en betaalpas in de betaalautomaat. Zonder een reçu verdwijnt je auto in de kelder waar 1000 auto’s in kunnen, wij hopen, dat we geen Fiat 500 terug krijgen. We wandelen door de winkelstraat van Aarhus, die een kilometer lang is, je begrijpt heen en terug inclusief wat eten en de dag is voorbij. De Aarhus Cathedral is zeker een bezoek waard, wat een geweldig mooie kerk. Het centrum van Aarhus is op dit moment een grote bouwput met een mengelmoes van prachtige oude gebouwen, die schril afsteken tegen moderne hoge gebouwen. Bij terugkomst in de parkeergarage gaat ons hartje sneller kloppen (voor ons beide niet wenselijk) waar en hoe krijgen we onze Volvo terug. Met hulp van een parkeerbeheerder, die ons zegt dezelfde betaalpas te gebruiken en dat dan de rest zich vanzelf wel wijst. Jawel we mogen 51 kronen afreken en onze auto ophalen bij lift 14 (we hebben hem afgeleverd op nr. 11) en ja hoor op een monitor zien we onze auto aankomen inclusief de registratie van het kenteken om verwarring te voorkomen en binnen een minuut gaat het hek om hoog en kunnen we instappen met de instructie om de lift links af te verlaten. Op de weg terug tanken we voor 9.45kr een redelijk bedrag. Marianne verzorgt de maaltijd een Hollands gebeuren: Bleekselderij, gekookte aardappel (zeldzaam in huize vanWijk) en een stukje varkensvlees, ben benieuwd want op dit moment hoor ik het vlees pruttelen. Ik denk, dat ik op dit moment zeer ontspannen ben want het schrijven vind ik op dit ogenblik nog leuk vandaar de soms te uitvoerige verslagen. Oh wat ik vergeten ben te vermelden: Marianne een warmere blouse en ik een roze polo gekocht, we gaan eten 19.14 uur. Na het eten een rondje camping gelopen resultaat: veel bewoonde vieze caravans door werkende Denen. 

16 juni dinsdag.

De koffie is goed en het internet ook bij Ikea! Dit verhaaltje wordt mede mogelijk gemaakt door voornoemde multinational maar wel aardig. Vanavond op de boot van Hirtshalt naar Kristiansand, je hoort van ons, fijne dag allemaal.

De zon schijnt, wat wil je nog meer? nou ik heb wel een wens, iets minder frisse wind!. Zo als beschreven vanochtend even bij Ikea aan het internet gehangen met een kop koffie op de Family-card. Het gaat vandaag richting Hirtshals om de overtocht naar Kristiansand Noorwegen te maken. Gelukkig mogen we wat langer op de camping blijven staan iets, dat in Nederland niet vaak gebeurt zonder de portemonnee  te moeten trekken. De boot gaat om 20.45 en rond 15.00 verlaten we de camping om de 180 km naar Hirtshals af te leggen. Onderweg nog een uurtje gepauzeerd en rond 18.30 rijden we de kade op om in rij 23 te wachten voor de inscheping. Via een stalen oprijbaan komen in de neus van de ferry terecht en staan we keurig op deck 5. Heerlijk naar buiten want aan boord is het warm. Buiten zoeken we snel wat luwte op,want de straffe wind is echt koud. Precies om 20.45 blaast de ferry de aftocht, wat een precisie!. Op onze instapkaart staat, dat wij stoel 9-225 B en C hebben, die zoeken we op en nemen plaats in de luxueuze leren stoelen. De overtocht verloopt gladjes ook voor de meneer naast mij, die enige gelijkenis met een goudvis vertoonde, heel bolle ogen en met grote regelmaat bewegende kaken. De boot verlaten ging prima want de dame in een geel met zwart uniform en met grote letters TOLL op haar rug geeft aan, dat we door mogen rijden!. Een probleem dient zich aan want waar overnacht je. Om middernacht kan je niet bij een camping aankloppen. We zien een benzinepomp met een aantal parkeerplaatsen, daar brengen wij de nacht door.

17 juni woensdag.

Zachtjes tikt de regen op ons caravandak, dat doet het al een poosje we hebben dan ook geen haast om op te staan bovendien is op deze parkeerplaats geen toiletgebouw met douche aanwezig. Om 10.00 uur rijden we camping Sandnes in Mandal op. Hartelijke ontvangst door het eigenaars echtpaar en hij belooft, dat de regen rond een uur of drie zal ophouden en dat de zon om 16.00 door zal breken. Voor zo een voorspelling zou je in Nederland al een lintje kunnen krijgen. Hij verdient er eentje! Mooie avond. Minder mooie mededeling is, dat er nog twee groepen arriveren voor een nacht. Een groep kan zeker geen kwaad want dat is de CCC. Na enig Googlen blijkt dat de Christelijke Caravan Club te zijn waar niet op zondag gereisd wordt, God zij dank is het morgen donderdag. Een ander opvallend detail is, dat er geen TV antennes op de kampeermiddelen aanwezig zijn. Wij nog even wat boodschappen gedaan, geluierd, gewandeld en een heerlijk bordje Bami gegeten. Lief van Marianne, dat ze alles alleen heeft afgewassen toen ik sliep. Het is nu 23.00 uur en het wordt donker! Straks lekker slapen maar nog even naar het journaal kijken want wij hebben wel TV. 

18 juni donderdag.

De klok wijst 04.30 aan, het is al klaar lichte dag en dan te bedenken dat het ook nog redelijk licht is om 23.00 dan blijft er weinig tijd voor een zwoele nacht over! De lucht is grijs en de wind fris als we op staan. Na het ontbijt gaan we per auto richting Lindesnes fyr, een vuur toren, die niet meer in gebruik is maar zeer de moeite waard is om te bezichtigen. http://www.lindesnesfyr.no ook zou hier vandaag de film de wind waait om de rotsen opgenomen kunnen worden, koud echt koud 13* met een gevoelstemperatuur van 3*. Bij de entreeprijs is een kopje koffie inbegrepen, wij besluiten die te nemen als we de barre tocht overleefd hebben. Als wij de vuurtoren beklommen hebben begint de lucht te breken en komt er hier of misschien wel ergens anders een stukje blauw te voorschijn. De koffie smaakt heerlijk en Marianne haar dooie vingers beginnen weer tekenen van leven te vertonen. Via het toeristenkantoor in Mandal waar we een kaart met campings bemachtigen gaan we weer richting de camping. De CCC groep heeft de camping vanochtend om 06.00 verlaten waarschijnlijk in stil gebed want wij hebben ze niet horen vertrekken. Broccoli met gepaneerde kippenschnitzel en gebakken aardappelen wat wil een mens nog meer. Afgewassen in huiselijke sfeer want de camping biedt een heuse keuken met alle comfort aan. Nog even een zonnetje gepakt want de lucht is nu werkelijk schoon geblazen. Om 21.00 doen we de caravandeur dicht en genieten van de binnen kant. Morgen gaan we richting Stavanger, de trektocht wordt dan ook weer een stukje langer!

19 juni vrijdag.

Na wat gerommel met 5kronen muntjes om te douchen draaien we de pootjes in en gaan richting Tau. Het begint een beetje te spetteren maar dat kan de pret niet drukken. Zodra er wat blauwe lucht te voorschijn komt parkeren we op een plek met een prachtig uitzicht en kunnen lekker aan een picknicktafel wat eten. We volgen weg nr. 13 die door een vreselijk mooi landschap loopt. Alles is hier mooi ! De camping: http://www.wathne-camping.no , die we gaan bezoeken hebben we via Zoover gevonden een van de weinige campings met naar Hollandse maatstaven een redelijke prijs en goede recensies. Met nog een kilometer of 10 te gaan zegt meneer de GPS ,Tom Dom ,rechts af en we rijden een woonwijk in maar gelukkig ook weer uit. Leuke dalen maar nog grotere heuvels met percentages van 18% vallen ons ten deel en op grote afstand gaan tegenliggers al aan de kant want de lokale hebben al meer met het bijltje gehakt. Marianne vindt het niks maar het dieseltje in de Volvo geniet met een diep gegrom. Na een kilometer of 9 komen we weer op weg nr. 13 uit en volgens de mevrouw in lange rok hebben we 200 meter afgesneden, die ondeugende Tom Dom toch. Om nog even op de lange rok terug te komen, wij zijn beland bij een evangelisch Amerikaans echtpaar, die door God naar Noorwegen gestuurd zijn, hoe mooi kan je het treffen. De camping is redelijk goed maar het sanitair stamt uit het oude testament zullen maar zeggen. Een overtollig hapje Bami van twee dagen terug gaat er gretig in. We lopen nog een rondje om. Het is nu elf uur en het wil maar niet donker worden! Morgen naar Stavanger.

20 juni zaterdag.

Zo als gezegd Stavanger! Goede informatie over het parkeren van de auto! Wij parkeren de auto bij de haven, gratis! Er is ook een parkeerterrein voor 40 kronen maar als Hollander kies je daar niet voor als het niet uiterst noodzakelijk is. Een kwartiertje wachten en de ferry meert af, ook hier slaken wij de kreet Senioren met een redelijke korting komen we in het bezit van de kaartjes. De overtocht naar Stavanger is een dik half uur. Bij aankomst krijgen wij een geel informatieboekje in handen gedrukt. Na wat bladeren komen we er achter, dat het een soort havendag  is voor groot en klein met de nadruk op klein. Leuke activiteiten voor de kinderen, die een stempeltje op een kaart krijgen wanneer ze er aan deel genomen hebben. Wij hebben nog wat plezier beleefd van ons belastinggeld want de Nederlandse marine was vertegenwoordigd met het bevoorradingsschip de Rotterdam (L400). Alle matrozen gedag gezegd, dek op en af maar wel zonder paard. Heerlijke ouderwetse Noorse bruinenbonen soep gegeten, waswel nodig want de temperatuur was nog maar net boven de 10*. Ook de oude stad bekeken, zeker de moeite waard. Geprobeerd bij de Burger King van het internet gebruik te maken maar gelukkig bleek de Mac Donald beter. Het lijkt hier wel Italië, meenemen is goedkoper, eet je het ter plaatse op dan betaal je meer. Via een sanitaire stop van €1,20 (ik hen nog nooit zo duur geplast) gaan we weer op de boot voor het Senioren tarief. De auto staat er gelukkig nog! Bij de minimarkt de nodige boodschappen gehaald en thuis lekker op de bank uitgepuft. Oh ja het avond eten: broccoli, tartaartje met gebakken aardappelen. Later op de avond bij het evangelistenechtpaar nog even aan de laptop gehangen. Morgen gaan we naar de Preikestolen te lezen in een nieuw verslag.

22 juni maandag.

Na een douche beurtje van vijf kronen en twee geroosterde boterhammen verlaten wij Gods mooiste plekje (volgens de dominee) en gaan we via weg nummer 13 naar Roldal. Onderweg zien we op de heuvels nog sneeuw liggen. Later wordt ons verteld, dat er dit jaar bijzonder veel sneeuw gevallen is. Rond twaalf uur zoeken we een plekje op om wat te lunchen. De mooiste plekjes zijn altijd aan de andere kant van de weg wat niet altijd de juiste keuze is, dit maal gaat het goed tot dat er twee Hollanders inclusief caravan het hele spul achter ons parkeren. Soms denk je het alleenrecht te hebben maar dat ging hier niet op, neuswiel in en de Volvo gestart. Op campings maakt Marianne altijd wel een praatje met die of gene, op die manier krijg je altijd wel een tip voor een camping als je een beetje geluk hebt. Wij kregen de tip om in het dorpje Roldal de camping te nemen na het Staafkerkje de Hyttegrend camping. Gezellige, leuke, kleine camping met zeer schoon sanitair, die toevallig tegen de avond helemaal vol liep. Hier zijn ook prachtige hutten te huur voor rond de negenhonderd kronen per nacht. Vanwege het mooie weer konden we ‘s middag al van uit de luie stoel genieten van het uitzicht op de nog met sneeuw bedekte bergen. Bij de plaatselijke Co-op kruidenier wat boodschappen gedaan en een blik geworpen door de ramen van het Staafkerkje (er zijn er nog 129 van in takt in Noorwegen). Het bezichtigen van de binnenkant kan op een legale manier voor de som van 40 kronen of te wel bijna 5 Euro, ik ben wel eens goedkoper uit geweest. Om een beetje in de stemming te komen hebben wij vanavond Pyttipanna gegeten. Pyttipanna (ook pytt i panna gespeld en in de volksmond vaak tot pytt afgekort) is een Zweeds hacheegerecht.

Het is een eenpansgerecht bestaande uit in dobbelsteentjes gesneden aardappelen, uien en vlees.

Het geheel wordt in een grote pan gebakken. Het gerecht wordt geserveerd met rode bieten en een gebakken of rauw ei er bovenop. Ook best leuk, we hebben al een week lang geen radio gehoord en geen TV gezien.

23 juni dinsdag.

De camping loopt weer leeg. Wij blijven nog lekker een nachtje veel te mooi weer!. Marianne speelt het wasvrouwtje en ik probeer een kapotte emmer te lijmen, zo doet een ieder waar hij/zij het beste in is. Het is wel super genieten van het mooie weer de temperatuur bereikte zijn hoogtepunt bij 25 graden! Tussen de middag eten we een Hot Dog en ‘s avonds bakt Marianne pannenkoeken. Voor je het weet is de dag om, die maar niet donker wil worden.

24 juni woensdag.

Niet druk op de camping, vanwege het mooie weer is er niet veel gereisd. Rond een uur of 10.00 wordt het vertreksein gegeven en trekt de Volvo het hele spul weer van zijn plek. We hoeven niet te zwaaien want we hebben geen vrienden gemaakt. De route is via weg nummer 13. Over het algemeen is de weg breed genoeg maar in sommige gevallen moet je echt uitkijken of uitwijken naar een met een M gemarkeerde plek anders gaat het echt niet lukken. De buitentemperatuur komt niet boven de 13* uit maar dat doet geen afbreuk aan de geweldige natuur. Koffie drinken langs de kant van de weg want hier sta je niemand in de weg. We besluiten de ferry te nemen van Kinsarvik naar Kvanndal  naar weg nummer 7. Je kan niet overal gelukkig in zijn met andere woorden, de ferry is net weg. Wachttijd ruim anderhalf uur!, dat had je gedacht, gaan we niet doen we rijden wel om. De Engelse buurman 1e in de wacht rij vraagt of het wel de juiste wachtplek is voor de ferry, wij vertellen hem, dat we omrijden een uur later staat hij naast ons te lunchen. De tunnels onderweg veranderen ons leven in dat van een mol! Wat veel en lange tunnels heeft de E16 sommige kompleet met rotondes!. Hier en daar geven borden aan, dat het een tolweg betreft en dat we gefotografeerd worden en de rekening later thuis gestuurd krijgen, best leuk dan wordt je vakantie tenminste niet beïnvloed door het betalen van Tol. In de loop van de middag komen we op de NAF camping Bratland aan. NAF= een soort ANWB. Je kan je hier douchen voor 10 kronen maar dan heb je een prachtige douchecel met niet al te veel water! Camping is mooi voor eentje, die als stadscamping door kan gaan. Prima bus verbinding naar Bergen. Ook hier valt de avond zeer laat in, we zijn ons ritme echt kwijt.

25 juni donderdag.

Rob de Nijs zong het al: zachtjes tikt de regen op het caravandak. Liggen blijven! Ons plan was bijtijds naar Bergen te gaan maar dat wordt dan ook wat later. Rustig ontbijten en luieren. We pakken de bus van 13.08 met nog wat campinggasten, waar onder een Duitse dwerg met grote vrouw en rokende zoon. Marianne koopt de seniorenkaartjes voor bus en trein voor een klein bedrag worden we naar de haven gebracht. In het stadspark staat een heuse muziektent met prachtige perkplanten. De natuur doet hier zijn best om alles in een korte tijd te laten bloeien. De goudenregen, sering en rododendrons bloeien te gelijk een prachtig gezicht. Het is fris met zo nu en dan wat regen. Bergen staat bekend om zijn regenachtig klimaat nou daar maken we goed gebruik van! We bezichtigen de oude stad met prachtige houten huisjes en bouwsels. In alle huisjes zijn winkeltjes gevestigd of door kunstenaars bezet. Veel souvenirwinkeltjes zijn voorzien van spulletjes uit China, zelfs de eigenaars komen uit China althans zo laat het zich aan zien. We kopen nog wat pecangebakjes, die in de aanbieding zijn en wat groenten voor in de Nasi. Via de kaartjes automaat belanden we weer in de tram en wisselen we even later van vervoermiddel. Als kinderen op schoolreis kunnen we de laatste twee stoelen achterin bemachtigen en wat schets mijn verbazing?, ik zit naast de dwerg uit Duitsland. Al met al toch een beetje donkere dag we besluiten morgen terug te gaan als er meer licht is. Ja en wat eten we een Wereld gerecht: Grieks met heuse Tzaziki, gekocht in Bergen, deze avond hebben we geen last van muggen gehad!

26 juni vrijdag.

Ja het dakluik ziet er verlicht uit!, dat feestje begon al om even vier uur want echt donker heb ik het hier nog niet gezien. Na het ochtend ritueel met de bus mee van 10.08 met uiteraard nog wat camping gasten. Deze keer zonder jas maar slechts gekleed in vest maar wel met lange broek. We bezoeken de vismarkt waar woekerprijzen voor wat friet en vis gevraagd worden. Foto’s van de haven en een prachtige Noorse driemaster, die in augustus ook Sail Amsterdam zal bezoeken. http://www.lehmkuhl.no . Koffie en een broodje vis eten we bij de Mac om budgettaire reden. De stad ziet er met wat zonlicht een stuk leuker uit ! Via de wel bekende weg komen we rond een uur of vier weer op de camping. Een glas thee van heerlijk zuiver Noors water lest onze dorst. Op het menu staat Nasi Goreng! Straks weer lekker slapen en morgen gaan we richting Flamm.

27 juni zaterdag.

Heel  vroeg wakker, te veel daglicht door het dakluik. Het is 04.00 uur en de oogjes willen niet meer dicht. Om 07.30 komt het verlossende woord, we gaan er uit. De tien kronen in het douchemunten apparaat doen wonderen: ik kom er weer fris onder vandaan. Nog een praatje met de buurman, ontbijten en even aan het internet. Een prachtige dag gaat het worden en wij gaan juist nu aan het doortrekken. Marianne telt de tunneltjes, die mij behoorlijk de keel beginnen uit te hangen. Wel geteld 33 stuks tot aan de plaats Voss variërend in lengte van goed honderd tot 3200 meter, zelden goed verlicht. We tanken bij meneer Shell voor 12,42 kronen zo waar een redelijk bedrag voor Noorwegen. Na een 100km gereden te hebben zien we net even buiten Voss een reusachtige waterval Tvinde met een camping er naast, we kijken elkaar aan en besluiten hier de nacht door te brengen wel een uitdaging want veel stromend water werkt op de blaas, we zullen zien. http://www.tvinde.no . Het moet hier een bezienswaardigheid zijn want er stoppen touringcars vol toeristen, ja wat anders zouden er in touringcars zitten, nou ik weet het wel: Japanners!, bussen vol, een foto en hup weer door. Vermeldenswaardig is ook, dat de temperatuur inmiddels een waarde heeft bereikt van 25*. We kijken uit op drie grote Tipitenten, die vol met jongelui zitten. In Voss doen we nog wat boodschappen bij de Rema 1000, die de bloemkool in de aanbieding heeft, wat eten wij vanavond: juist bloemkool met aardappelpannenkoek en een biefstukje van de C1000, die sinds een paar dagen is omgebouwd tot een Jumbo, het vriezertje wordt steeds leger!

28 juni zondag.

Vannacht voor het eerst het verduisteringsgordijntje in het dakluik gebruikt, een verlichting, heerlijk donker gebleven in ons huisje. De waterval heeft ons ook niet uit de slaap gehouden! Marianne nam geen enkel risico en had haar oordoppen ingeplugged. Je hoort hier ook geen kerkklokken op zondagmorgen, das best lekker! De souvenirshop een klein eindje verderop is al open en de eerste bussen toeristen wurmen zich al uit de bus om inkopen te doen en de waterval te bewonderen. Na  het ontbijt draaien we de poten in en gaan richting Laerdal Ferie og Fritidspark waar we twee nachten willen gaan staan. Na een uurtje rijden passeren we Flam bekend van zijn spoorbaan langs het Aurlandsfjord. Verderop zien we een bordje camping: Lunde, gaan we doen ! Prachtig gelegen. Stoelen in de zon en we genieten. Na een uurtje betrekt de lucht en besluiten we terug te rijden naar Flam, dat een heuse toeristische plaats blijkt te zijn. De Prinsendam ligt hier in het fjord afgemeerd. Ook bevindt zich hier het museum en station van de Flamsbana, dat is echter niet het enige fenomeen, je struikelt hier namelijk over de Japanners, die opvallen door hun gehaastheid. Wij genieten op ons gemak van alle mensen, die van de trein naar de rondvaartboten spurten of de visschotel zo snel mogelijk achter hun kiezen zien te krijgen. Bij de Co-op winkel kopen we een liter melk en een brood. Op de terugweg doen we nog even het plaatsje Aurland aan en bezoeken het plaatselijke kerkje, mooi door z’n eenvoud. Terug bij de caravan nemen we een drankje met alcohol en merken, dat het mooiste gedeelte van de dag om is. Buiten kunnen we internetten en dat doen we dan ook. Wat eten we vanavond ? Geen idee hoe het heet, een soort Goulash maar dan toch even anders. Marianne wast af er ik haal water want er komt alleen maar lucht uit de kraan. Op tijd halen we het luifeltje binnen want het begint te spetteren. Het was een mooie dag met temperaturen van rond de 23* en dat waren we even niet gewend.

29 juni maandag.

Het zijn de tinten grijs, die vanochtend de hoofdmoot vormen. De lucht is grijs en later blijken de wegen ook alle kleuren grijs te hebben. Deze keer rijden we naar de uitgang om het toilet en vuilwater te legen. Een Duitser staat in de weg om de bocht te nemen, het is ook altijd wat. We zijn de camping nauwelijks af of we rijden de Laerdalstunnel in, die 24,5 km lang is (de langste ter wereld) het voordeel hier van is, dat wanneer het regent je lekker droog een eindje weg rijdt!. Zonder probleem verlaten de tunnel en rijden richting het Laerdal Fritidscenter, die geen gezellige indruk maakte en via de naast gelegen rotonde bliezen we de aftocht. Dan maar gelijk richting Fagernes. Een bordje langs de weg gaf aan, dat er op de Fillestolen hoogvlakte over een lengte van 20 km aan de weg gewerkt werd. Zo, dat was geen kattepis! Hobbels, gaten en keien van zeker vijftig tinten grijs veranderde de E16 in een bouwterrein. Aan alle slechte dingen komt ook een eind al duurt dat gevoelsmatig meestal wel wat langer, zo ook nu. Marianne geeft aan, dat we vlak bij de camping Boflaten zijn. Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig en de combinatie draait de weg naar de camping in. De eigenaresse spreekt ons in het Nederlands aan, zeven jaar geleden geëmigreerd en nooit meer terug willen, dat vind ik geweldig! Prachtig onderhouden camping met eveneens mooie hutjes. Een prachtige plek aan het meer valt ons ten deel. Caravan wat onvoordelig neer gezet met de hoop een mooi uitzicht te blijven houden. Een paar kilometer terug zagen we nog een Staafkerkje, dat we gaan bezoeken. Het is een kerkje van rond 1150 met een gids, die uit de zelfde tijd zou kunnen komen maar wel in Noorse klederdracht. Mocht je willen weten hoe het verder met deze mevrouw verlopen is, kijk dan op: https://nl.wikipedia.org/wiki/Staafkerk_van_Øye  . Marianne knoopt een praatje  met twee hikers aan, die wij op de heenreis gepasseerd waren en nu wat zaten te eten bij het kerkje. Om een lang verhaal in te korten, de dames zijn bezig te voet van de Noordkaap naar Stavanger te lopen en waren al sinds 2 maart onderweg. Ze weigerden een lift naar onze caravan maar we spraken wel af, dat ze bij ons zouden eten, het werd een gezellige avond. Rond 00.30 lagen de dames in hun tentje en wij in ons vorstelijke bed. Oh ja en wat aten wij en zij Nasi Goreng!. (kenden ze niet maar genoten er van!).

30 juni dinsdag.

Vol op zon, als we wakker worden zijn de dames ook net uit hun tentje gekropen. Je moet ze niet te veel verwennen dacht ik en haal de stoelen uit de auto. Daar hadden ze wel oren naar, ze hadden in lange tijd niet meer in een ligstoel gezeten, de rugleuning ging dan al snel naar achteren! Met wat warm water waren ze meer dan tevreden en regelden zelf hun ontbijt. De dames hadden geen haast, ze zaten heerlijk in hun stoeltjes, waar over spraken zij?, ik zou het niet weten!. Rond 10.00 werd er afscheid genomen, ze beloofden ons een foto te sturen wanneer het eindpunt van hun tocht bereikt was. Nog wat gezwaai heen en weer en weg waren ze ieder met een rugzak van 20kg.  De tocht wordt gemaakt met een trackingsysteem zodat de familie van minuut tot minuut weet waar ze zich bevinden en wij nu ook!. Vanwege het mooie weer en locatie blijven we lekker staan en zijn we hooguit 100 meter bij de caravan vandaan geweest om het toiletgebouw te bereiken. De koffie en de thee heeft ons heerlijk gesmaakt. De camping heeft weer nieuwe gasten en wij vinden het allemaal vreemde kwasten. Het avondeten was hetzelfde als eergisteravond!.

01 juli woensdag.

De wind waait om de caravan en de zon prikt door het dakluik. Een mooie dag om niets te doen, we blijven lekker staan. Marianne doet de was de deur uit en ik doe niks want ik ben ten slotte ook met vakantie. We praten nog wat na over de twee meiden Rebekka en Lena, die een bijna onmogelijke tour uithalen, wat een geweldige prestatie. Leuk was het om van hen een vriendschapverzoek op Facebook te ontvangen zo kunnen we nog wat contact houden. In de loop van de ochtend gaan we te voet naar de Co-op winkel in het dorpje Vang. Een bezoekje aan het plaatselijke witte kerkje doet ons verbazen. Er staat namelijk op een bordje aangegeven, dat hier op de plaats van het witte kerkje een Staafkkerkje heeft gestaan van 1180 tot 1841. U mag drie keer raden waar het nu staat; in Polen!. Zo zie je maar wat ze nu met auto’s doen deden ze vroeger met kerkjes!. De supermarkt levert ons eieren, brood, doperwtjes en nog wat spulletjes, die niet genoemd hoeven te worden. Bij de kassa staat een donker gekleurde meneer uit een Afrikaans land, die met zijn pinpas probeert te betalen, helaas gaat het niet lukken. Wij hebben geld genoeg en mogen alles meenemen in de rugzak want we passen ons aardig aan. Wat ik bijna zou vergeten te vertellen is dat we tijdens onze wandeling een agent in camouflagepak met lasergun gehurkt tegen een lantaarnpaal aantreffen. Hij spreekt ons gehurkt aan en er volgt een korte informatie uitlevering. Wij vinden, dat de Noren heel gecontroleerd rijden maar hij zegt dat op vrijdag en tijdens de vakantie de Noren als gekken rijden (fijn voor hem) want het kost je zo maar 7 tot 8000 kronen oftewel max. 960 Euro tel uit je winst, voor dat bedrag wil ik ook wel even op mijn hurken zitten. Bij thuiskomst belanden de eieren in de koekenpan en krijg ik ze later op een zeer verse boterham geserveerd. Luieren in de zon, boekje lezen en voor dat je het weet gaan onze Nederlandse buren keurig om half zes aan tafel. We toosten er op en knabbelen op wat pepsels en nootjes voor bij de borrel (borrelnootjes) als we daar genoeg van hebben gaan we aan het eten beginnen. Witlofsalade! een feestje voor Marianne! Koffie met koek en geen buren op bezoek. De luifel wordt er afgehaald, morgen gaan we richting Fagernes. Hier op de Boflaten Camping hebben we prachtig gestaan, een aanrader. 

02 juli donderdag.

Om drie uur midden in de nacht geeft mijn blaas aan, dat hij geleegd wil worden. Leuk want dan zie ik ook, dat het al klaar lichte dag is met al dat gepis!. De rest van de nacht –als dat nog zo kan noemen- verloopt rustig. Na het douchen aan het ontbijt en dan zegt Marianne waar ik ook al aan gedacht had: we kunnen ook blijven staan, we staan hier zo mooi! Juist we blijven en zetten de kleine luifel aan de caravan. Na de koffie kom ik op het idee een stukje berg op waards te gaan (aanbevolen door de eigenaresse) inderdaad de moeite waard. Knap steil is het landweggetje, dat naar boven gaat.  Zo nu en dan een fotootje maar eigenlijk zou je de hele tijd wel willen fotograferen, wat is het mooi. De camping zien we liggen en de caravans zijn niet groter dan het bruine knopje van een lucifer ( merk/zwaluw). Bij terugkomst rond een uur of half drie rijden we snel naar de supermarkt voor wat worstjes en broodjes te kopen. Bij terugkomst kunnen we nog net de auto voor de caravan zetten om te voorkomen, dat een camper ons uitzicht zou gaan bederven. (Camperaars, dat zijn de mensen met een Camper zijn gewend om dicht tegen elkaar aan te staan op Camperplaatsen –goedkoop- maar doen hetzelfde op campings en voor je het weet zit er een op je lip, snap je). Na twee uur moet je je territorium verdedigen.......! Marianne heeft bij de eigenaar van de camping mooie moten zalm weten te scoren, die we heerlijk bakken met doperwtjes en sla + aardappelsalade, het kan niet op maar het ging allemaal op!. De temperatuur vandaag was onder en boven de vijfentwintig graden met in de avond een heerlijke afkoeling. Morgen gaan we een autotochtje maken maar je weet het nooit het kan altijd veranderen!

03 juli vrijdag.

Beetje laat opgestaan 08.30. Toch maar binnen ontbijten, de wind is behoorlijk fris. Even wat felicitaties op FB gezet. Een toertje door het natuur gebied Jotunheimen staat op het programma. Aan het begin van de Slettefjellvegane moeten we tol betalen, voor 70 Nkr. mag je van de grindweg gebruikmaken. Wat een ongelooflijk mooi natuurgebied waar je ook nog eens mooie wandelingen kunt maken, die wij overslaan! Er ligt nog veel sneeuw in dit gebied. Daar waar dat niet het geval is herstelt de natuur zich van de winter want in een paar maanden tijd moet alles bloeien en zaad vormen. Foto’s maken en diep adem halen want hier is de lucht zuiver!. Het park uit via een slagboom en we rijden richting Beitostolen een dorpje waar ik 50 jaar geleden eens geweest ben en dat nu een werkelijk vakantie dorp blijkt te zijn. Lekker door gereden en als een echte Noorse familie gepicknickt langs de kant van de weg. We besluiten een kijkje te gaan nemen in Fagernes, voor mij totaal onherkenbaar, de camping ligt midden in het dorp! , dat was vroeger anders. Een kleindochter van Anne en Kees Jan Kroon staat in de receptie, ik doe mijn verhaal en ze geeft mij het telefoon nummer van Anne. Nu hoorde ik iets dat in 40 jaar niet veranderd is: haar stem, in prima Nederlands vertelde ze mij, dat Kees Jan twee jaar geleden overleden was en vroeg me of we op de camping stonden. Ik vertelde, dat we in Vang stonden, waarom kom je morgen niet naar ons en dat gaan we dus doen. Even buiten het dorp tanken we en een eindje verderop maken we nog wat foto’s van een grote stroomversnelling van een rivier. Terug op de camping zijn er weer gasten weg en staan er ook weer nieuwe, het is een komen en gaan. Voor ons is het morgen gaan, Marianne heeft dan ook afgerekend zodat we daar van af zijn, je mocht het eens vergeten.....! Voor de goede orde: Nasi uit de vriezer, die steeds leger wordt. Straks lekker slapen en morgen echt richting Fagernes.

04 juli zaterdag.

We hebben er zin in, toch doen we rustig aan, zo rustig, dat ik zelfs vergeet de plee te legen, morgen weer een dag. De afstand naar Fagernes is slechts 51 kilometer. De meneer van de Solifer (ook een soort caravan) kijkt ons na geheel gekleed inclusief sokken en zonnebril, wij geven hem het nakijken. Prachtig weer, blauwe lucht met geweldig mooie witte wolken partijen, we rijden in een folder!. Via  de E16, de snelweg, die vol met snelheidsbeperkingen van 60 km. zit maar, dat is begrijpelijk gezien de vele bochten, die er in zitten. Marianne checkt in en ik wacht geduldig af. Heuveltje af en we storten ons letterlijk en figuurlijk in de menigte, dit zijn we niet gewend. Veel seizoenplaatsen, grote caravans met bouwketen er aan!Gelukkig is er aan het eind van de camping genoeg plaats voor passanten zo als wij. Hier is een strookje gravel met aanliggend grasveldje de plaats. Volgens de buren hebben wij een van de mooiste plekjes, we geloven ze graag! Toch zie ik ook dingen, die minder mooi zijn zo als de vrouw van de buurman en hun productie. Ondertussen heb ik Anne een sms-berichtje gestuurd, dat wij gearriveerd zijn en haar graag zouden ontmoeten. Even later zie ik dezelfde glimlach, die ik 40 jaar niet gezien had. Ik stel Marianne voor en van af dat moment is er geen seconde geweest, dat we geen informatie hebben uitgewisseld. Eerst het ziekte verloop van Cees Jan, dat best heftig is geweest (Alzheimer) dan de levensloop van hun drie zonen. De jongste is nu de beheerder van de camping, die zijn vader en moeder in 1992 van de gemeente gekocht hebben na er tientallen jaren gewerkt te hebben. Jullie gaan mee naar mijn huis zegt Anne maar voor het zo ver is hebben we al weer meer dan een uur zitten kletsen. Uiteindelijk rijden we naar boven waar ze woont. Een prachtig uitzicht over Fagernes werkelijk mooi!. We drinken koffie met door Anne gebakken wafels, die je met wat room en een soort jam besmeert, een tongstrelend geheel! Er is in korte tijd heel wat afgekletst en we beloven zeker weer een keertje terug te komen!. Na tien keer zeggen we gaan is het dan eindelijk zo ver, ze wil ons terug brengen maar wij willen nog wat lopen en heuveltje af gaat dat een stuk lekkerder. Dag lieven Anne, we zwaaien nog een paar keer en gaan richting camping waar flink gebarbecued wordt met alcoholische versnaperingen!. Om 23.00 gaan bij ons de rolhorren dicht wel met alle ramen open weet je, het is buiten nog 21*. Het was een geweldige dag.

05 juli zondag.

Eerst nog een bijzondere bijkomstigheid schrijven, Kees Jan en Anne hebben ook een Polar gehad en wel een 470, wat leuk. Ook nu belooft het weer een mooie dag te worden. Na wat moeilijkheden met de douche gehad te hebben aan het ontbijt. Eigenlijk moet ik eerst vermelden, dat we nog nooit zo’n mooi toilet gebouw gezien hebben. Noem maar op het is er: familiedouches met toilet en wastafel, de toiletbrillen zijn van het type soft closing, alles in super conditie, nooit zo mooi gezien! Je begrijpt, dat ik niet overdrijf omdat het van een goede kennis is...! Nee echt mooi ook de keuken is fantastisch uitgerust,maar dat ben ik ook. Na een croissantje en een gekookt eitje van waarschijnlijk een Noorse kip zijn we een zondags wandelingetje gaan maken. In de loop van de middag druppelen de campers weer binnen ook vallen er wat druppels. Het is heerlijk om alles gade te slaan, verliefde stelletjes, die met een plastic hamertje de rotsbodem te lijf gaan tot dames, die zonder hamer de haringen de grond in willen boren, maar in zo een geval is er altijd wel een man, die hameren kan. Wij hebben ook nieuwe buren dezelfde als op de Bratland camping, hoe is het mogelijk. ’s Middags lezen we wat en schrijven een verhaaltje. Het is een warme dag ondanks de wind koelt het maar weinig af. Om de nieuwsgierigheid te bedwingen, wordt vanavond aardappelpuree gemaakt met gesubsidieerde Noorse melk, broccoli en een Hollands biefstukje, het was weer smullen. Op naar de keuken om deze binnen te komen moet je ook een pasje gebruiken. Een vreemde mevrouw laat voor ons neus de deur dichtvallen en ik moet dan ook in mijn kontzak graaien voor het pasje, ik vind die mevrouw lelijk en niet lief, we wassen wel in liefde af. De keuken is groot met vier afwas plekken en een magnetron plus een inductiekookplaat. Alle gootstenen uitgerust met dubbele bakken, afwasborstels en vaatdoekje, ik voel me bijna thuis. Koffie met een gereduceerde stroopwafel. Alle ramen van de caravan staan open maar er is bijna geen afkoeling en straks een lekker warm lichaam tegen mij aan, dat wordt feest! Morgen gaan we richting Honefos ongeveer 125km.

06 juli maandag.

De nacht was iets donkerder dan normaal, dat betekende niet veel goeds. Aan het begin van de avond wilde de caravan maar niet afkoelen, dat was aan het begin van de ochtend wel anders. Met paraplu en of regenjas naar de douche, dat zijn andere tijden. Na het douchen regende het nog harder en ik had al zo veel water over mij heen gekregen maar naar dit toiletgebouw ga je echt voor je plezier, mooi, mooi alleen de prijs is niet mooi een was beurtje kost al gauw €1,50. Marianne was het eerste terug en had de koffie al op gezet. De Nederlandse overbuurman kwam om assistentie vragen om zijn camper aan te duwen (startmotor defect), dat is een hele klus. Het voorgloeien (30 jarige diesel) lukte na enige pogingen en alle opgetrommelde Nederlanders duwden zich te blubber, dat inmiddels overal voorhanden was. De Camper startte met een geweldige roetpluim. Een naast ons geparkeerd Campertje stond met zijn banden geheel in het water. Gelukkig had de eigenaar in de gaten, dat ook zijn elektrahaspel bijna kopje onder ging. De camping stroomde leeg ook wij verlieten de Fagernes Camping via de receptie om te betalen, een dure maar wel zeer verzorgde camping waar de toilet gebouwen zo in een sanitaire folder kunnen. Dan even  droog en dan weer wat regen soms zelfs even blauwe lucht maar dat was meestal van zeer korte duur. Om 12.30 een stop om wat te drinken en naar een stelletje motorrijders gekeken  hoe die uit de regenkleding pelden en ze even later in omgekeerde volgorde weer aan te trekken. Honefos was sneller bereikt dan gedacht en we sloten maar wat verder te rijden. Even later dook er een bordje op, waar op aan gegeven stond, dat er over 4 km. een camping zou zijn, dat werd wel ietsje verder maar er kwam er een en wat voor een. Keurig aangemeld bij de receptie. Voor 300 kronen mochten we op het veld gaan staan voor aan de camping met elektra maar toen Marianne al onze kampeerpasjes liet zien kregen we 100 kronen korting met de  Campingkey pas. Het is maar, dat je het weet!. Het toiletgebouw bevond zich op de achter gelegen camping en wij konden daar gebruik van maken. Ons verkenningsrondje heeft een diepe indruk achtergelaten, wat een ouwe troep!. Intussen werd het “doortrekkersveldje” steeds voller. Een Duitse huurcamper parkeerde op enkele meters van ons vandaan, wat een stumper, die camperaars kunnen gewoon niet verder dan drie meter bij elkaar vandaan gaan staan!

Marianne bakt de pannenkoeken en het meel is niet duur al hoewel ze het niet voor spek en bonen doet want ik heb honger. Later op de avond probeer ik na een aantal weken geen TV gezien te hebben de TV uit maar ik krijg het spul niet aan de gang, waarschijnlijk staan er een paar bomen in de weg, straks ga ik er een paar omzagen, welterusten. 

07 juli dinsdag.

Zo te zien wordt het een mooie dag. In een wat triest toiletgebouw maken we ons gereed voor de dag. We brengen een bezoek aan Hadeland Glassverk http://www.hadeland-glassverk.no een uitspanning waar ook aardewerk, tin en allerhande snuisterijtjes te koop zijn. Over prijzen zal ik het niet al te veel hebben maar een doodgewoon eierdopje om maar iets te noemen gaat voor € 10,00 net aan over de toonbank. Wel doen we even de bakkerij aan voor een kop koffie met een heerlijk vanille-broodje. Als we met onze auto wegrijden wordt er om onze parkeer plek bijna gevochten het is hier druk! Nog even langs de supermarkt voor de broodnodige artikelen. De rest van de dag brengen we door in een luie stoel! De spaghetti gaat er prima in ! alle sliertjes zijn op! Afwassen in het keukentje. Lekker kopje koffie en de dag is bijna voorbij. Rond 22.00 begint het wat te regenen, das jammer want het was echt prachtig weer vandaag. De camping is bijna vol, hoofdzakelijk met Campers, aparte mensen want zo als eerder vermeld staan ze het liefste boven op je lip. Slaap lekker, morgen richting Arvika, dat is Zweden.

08 juli woensdag.

Om half acht zijn we klaar wakker terwijl er helemaal geen zon is! De lucht is echt grijs ! Gisteravond kwam er nog een oude omgebouwde lijndienstbus binnen, die nu even zijn interieur via de motor ging opwarmen. Bijna alle gasten lieten het leven want ze stonken je niet alleen de tent uit maar je liep ook ademhaling problemen op, vreselijk wat een stank! Toilet legen, luifeltje naar binnen en gaan met de banaan, dat gaat net iets moeilijker dan de bedoeling was. De uitrit van de camping gaat redelijk omhoog en Hansje dacht dat trekt ie makkelijk niet te veel gas geven, nou op natte gravel heb je niet veel grip en met spinnende wielen bereiken we gelukkig toch de weg, dat was even spannend. Veel regen onder weg!. Van de laatste Noorse muntstukken heeft Marianne nog een lekker potje jam gekocht en wat broodjes. Bij het plaatsje Magnor zijn we de grens gepasseerd en kwamen even daarna in een chaos van winkels terecht bij het plaatsje Eda, waar Noren hun inkopen in Zweden komen doen. Onderweg nog wat campings bekeken maar helaas niets voor ons uiteindelijk zijn we door gereden naar Arvika en staan nu op de Ingestrandcamping (http://www.ingestrandscamping.se )waar ook een flink aantal seizoen plaatsen zijn en de lokale schoonheden rijkelijk vertegenwoordigd zijn. Rondje camping gelopen met toiletgebouw inspectie; alles keurig netjes in orde, voor vijf Zweedse kronen kan je douchen, dat is een koopje in vergelijking met Noorwegen! We brengen de tijd door met wat lezen en internetten waarbij je geduld getest wordt. Eten wraps met een heerlijke vulling bestaande uit: versneden hamburgers, uitjes, paprika en champignons op smaak gemaakt met paprikapoeder, knoflook, sambal en gemengde peper, prima te eten want er ging ook nog eens knoflooksaus overheen, daar hebben we nu nog plezier van. De regen slaat weer toe en tikt lekker op het dak. Je kan merken, dat we wat gezakt zijn op de kaart want het wordt wat donkerder ’s avonds.

09 juli donderdag.

Vannacht zat Rob de Nijs weer op ons dak en liet de regen zachtjes neerdalen, geen ritme van de eenzaamheid, want wanneer je de regen samen hoort vallen dan lig je extra lekker! Marianne een warme douche en ik een koude, hoe komt dat toch, dat ik altijd zo iets tref?. Na het ontbijt even de laptop en ipad bespeeld en daarna de Lidl bezocht. Wat een luxe, in Noorwegen is jammer genoeg geen Lidl en in Zweden wel, wat een genot! Noorwegen is echt duur zeker in vergelijking met Zweden. Voor dat we het weten hebben we een kar vol lekkere en gezonde artikelen zo als bier, chips, lekkere broodjes, pecantaartjes, meer zeg ik lekker niet. Bij de kassa doet de creditkaart zijn werk naar behoren want we beschikken nog niet eens over Zweeds geld, gelukkig wordt hier overal veel met plastic betaald. Bij verschillende tankstations informeren we naar AGA gasflessen, we willen onze Zweedse fles omruilen, de prijzen variëren van 600 tot 700 kronen en dat is een boel geld! en gaan nog niet tot actie over. Thuis hijsen we alle boodschappen weer in ons sleephuisje en kijk ik op de PC of er ook een Polar caravan dealer in de buurt zit. Het wordt Karlstad want daar zijn de gasflessen zelfs in de aanbieding. We bewonderen de 2015 modellen er staan er zelfs zeven, de 1 nog mooier dan de ander! Op de terugweg tanken we bij een selftank station en een eindje verder op plukt Marianne wat lupinezaad, dat we thuis een nieuw leven willen geven. Een lekker biertje en wijntje bij thuiskomst! Heerlijke Bami met een spitskooltje van de Lidl, we hebben heerlijk gegeten. Na de afwas nog wat Campinggasten bekeken of zij ons, dat kan natuurlijk ook en nu zitten we aan de koffie. De zon verdwijnt aan de overkant van het meer ,waar een heuvel aan grenst met natuurlijk, hoe kan het ook anders, een bos van naaldbomen. Het is nog te vroeg om naar bed te gaan en ik heb mijn verhaaltje al klaar, wat te doen want TV kijken daar doen we hier niet aan. Morgen gaan we richting Trolhätten maar ik heb zo maar het idee, dat we dat niet halen en al ergens eerder op een camping belanden, we houden je op de hoogte.

10 juli 2015.

Daar gaan we weer, douchen voor half geld (5 kronen i.p.v. 10 zo als in Noorwegen) Eten op ons gemak, lezen de digitale kranten en doen zeer rustig aan. Rond een uur of elf knopen we onze Polar weer aan de Volvo en rijden naar de receptie om de Visa kaart zijn werk te laten doen. De GPS geeft de snelste route maar wij nemen de mooiste route en volgen weg nummer 175 richting Nysater. Weinig tot geen campings op deze route we komen dan ook zelden een caravan of Camper tegen. In Säffle is een camping, die groots aangegeven staat, dus slaan we die over en rijden richting Amal waar een kleine mooi gelegen camping moet zijn. We treffen het, in Amål is een Jazz festival en staat stijf van vreemd uitgedoste, uitziende muziekkanten. Je kan nergens parkeren, de jongeman bij de receptie vertelt ons ongeïnteresseerd, dat wanneer we een plekje kunnen vinden hem het even mogen vertellen en daar gaan staan. We lopen de camping op en zien, dat ook hier geen auto meer geparkeerd kan worden, we draaien om. Terug naar Säffle, daar is nog plaats. Een mooi plekje gezocht op deze echt luxe en mooie camping. Op de seizoenplaatsen staan allemaal tandemassers van minimaal 6,8 meter of langer en heel veel Volvo’s, het is tenslotte het land van de Volvo’s. Nog wat boodschappen gedaan en bij terugkomst zien we, dat er heel wat bezoekers bij gekomen zijn. We nemen een heerlijk drankje en een uurtje later gaat de gasbrander aan, die vorig jaar afgebrand is op de TV, te gevaarlijk, nu hij doet het prima. Pytipanna uit de diepvries, valt een beetje tegen maar het Prinsessen gebakje bij de koffie doet alles vergeten. Nog een rondje camping, dit is echt de moeite waard! Overal walmende BBQ’s en trainingspakken het is werkelijk een ressort maar dan anders. Onze buren zijn twee motorrijders, een met een muskieten net over zijn kop en de ander kan nooit gebeten worden want die heeft zo’n vreemde kop daar vliegt zelfs een muskiet voor weg. Het  is nu 23.30 en behoorlijk donker, dat waren we niet gewend! Ook nu maar weer lekker slapen.

11 juli zaterdag.

Het douchen op de Duse Udde camping werd een teleurstelling! Op een reort nog wel, jade meeste toiletgebouwen waren keurig, behalve die van ons. http://www.vanernlakeresort.se . Mooie erg grote plekken, dat wel . Bovendien was er een gebouwtje met vier toiletten, dan hoefde niet zo ver naar het toilet gebouw te lopen en dat kan zeker handig zijn als je aandrang te groot is om een wat langere afstand af te leggen. Koffie met geheel ontdooide Prinsessentaart. Luieren in een platte stoel. Later nog naar het dorpje Såffle. Nou, dat moet je niet op zaterdagmiddag in Zweden doen want daar zijn ze zeer verstandig: na 14.00 alle winkels dicht! We vergapen ons maar aan de locale jeugd, die in oude Amerikaanse auto’s en luide muziek de straat op en neer rijden. Terug op de camping zoeken we de luie stoel weer op en zoeken ons heil bij de fles, dat doen de buren ook maar zij moeten veel vaker plassen!. Vegetarische schnitzel, bloemkool en aardappelpannenkoek, best lekker. Na de afwas wachten op de helikopter want die zou om 20.00 zijn rondvluchten komen doen. Voor 250 Skr. mocht je zes minuten boven de camping en het Vanern vliegen en zaten de achterblijvers in een kerosinedamp te recreëren. Hand in hand een rondje camping gelopen want dat hoort er bij! Het ledlampje gevoed door zonenergie bracht warempel licht in de duisternis, we konden rustig gaan slapen.

12 juli zondag.

Hele kleine spettertjes op de luifel, niet leuk als je gaat verkassen. Afspoelen in het varkens- hok en daarna aan het ontbijt. De luifel is echt nog vochtig en moet zodra we op de volgende camping zijn weer opgezet worden. De buren zwaaien netjes wanneer we de camping afrijden en wij zwaaien terug. Opa en Oma met de SMV zijn ook al vertrokken te samen waren ze zeker over de 200 jaar oud. Marianne vertelt de jonge heer nog even, dat we wat teleurgesteld waren in het douche gebeuren en hij betuigde zijn spijt of te wel het zal hem aan zijn reet roesten. Op naar de E45 een snelweg, die geen snelweg is, stoplichten en uitritten maken deze weg tot een Franse route nationaal maar wel leuk om te rijden. Er zijn veel snelheidsbeperkingen onderweg, door borden aangegeven maar ook, dat er camera’s staan voor controle, die staan er dan ook daadwerkelijk! Bij de koffie pauze komen we de SMV weer tegen! Rond half twee rijden we de Stenrösets Camping op waar we heel vriendelijk welkom geheten worden. Leuke redelijk kleine camping (70 plaatsen) maar met hele grote plekken!, op een stadscamping zouden er zeker 4 caravans op gaan!. Lezen en kijken wie en wat er zo al de camping op komt rijden. De luifel staat er weer strak bij en begint te drogen. Inspectie van het toiletgebouw ,waar we nog een gewoonte uit de jaren 80 zien, douches op een rij met alleen een gordijn maar ook goede privé douches, die we morgen zeker gaan nemen en gratis nog wel, de eerste in Scandinavië. Voor het te laat is: Biefstuk, aardappelwedges, rodekool of doperwtjes, roept u maar ! . Rondje om de camping en nog een praatje met de zoon (52) van de eigenaars. Zijn ouders zijn de camping in 1988 gestart. Al snel een praatje over Saab (Trollhättan) is de bakermat van Saab waar deze meneer al 32 jaar werkt. Men is hier bezig met een auto op een bestaand platform te bouwen maar zal waarschijnlijk geen Saab meer heten. Na het poedeltje (woef) van deze meneer geaaid te hebben wensen wij hem een goede nacht. Het is nu echt donker! 

13 juli maandag.

De dag had niet beter kunnen beginnen: ik stap de caravan uit en kijk recht tegen een Polar  caravan 420 uit 1978 aan. Prachtig onderhouden helaas getrokken door een auto uit het oosten. Lekker gedoucht zonder muntjes in een ruime badkamer!. Na het ontbijt binnen door gereden naar het Saab museum in Trollhätten. Het museum is gevestigd in een oude fabriek waar vroeger Locomotieven gemaakt werden. We maken volop foto’s en genieten ook van de concept cars, die daar staan, werkelijk schitterend!!! Op naar een winkelcentrum, we belanden in een gereedschapzaak likkebaardend loop ik er doorheen. Zo als alle Zweden happen we een soort van hotdog om wat te eten. Voor de koffie en frisdrank krijgen we een beker om zelf te “tappen” een soort Ikea systeem alleen moeten we hier wel betalen. Zachtjes aan naar de waterval, die zeer spectaculair is. Om drie uur worden de schuiven opengetrokken en zal er 300.000 liter water per seconde de sluisdeuren passeren en dat willen we niet missen. Door de locale dorpsmalloot worden we op de beste positie om foto’s te nemen gewezen, wij wijzen dit maar af. Via luidsprekers roept een dame om wat er gebeuren gaat en even na drie uur gaan de sluisdeuren open en komt het water er aangedenderd. De weg naar huis doen we op de gok, we wanen ons verdwaald net zo als een hertje, dat voor ons de weg oversteekt maar gelukkig na menige kilometers zien wij caravans in het bos staan, laat het nu onze camping zijn, we moeten er reuze om lachen. Een drankje gaat er altijd wel in en ondertussen maken we groenten voor de nasi klaar. Kippendijtjes worden gesneden en gebakken in de olie met trassi en bouillonblokje + knoflook natuurlijk. We maken extra veel zodat we een extra maaltijd hebben voor onderweg. Na de afwas een rondje om en brengen verslag uit bij de campingeigenaar over ons bezoek aan het Saab museum. Ons enthousiasme wordt door hem beloond met een heuse Saab weknemers pet, die gedragen werd tijdens het arbeidsproces. Hij blij, wij blij, ik beloof hem voor het slapen gaan op te zetten. De luifel is droog en wij halen hem binnen. Lezen en schrijven, voor je het weet is de avond om. Morgen richting Gothenburg en straks naar bed