Door Frankrijk

27 augustus 2015 - Cognac-la-Forêt, Frankrijk

2015 Door Frankrijk. Het is zaterdag 22 augustus en mooi weer, de caravan staat weer klaar en wij zijn er ook klaar voor. Na woef Bono naar zijn eigen huis gebracht te hebben knopen we de Polar aan de Volvo, zwaaien nog even onze buren na, die wij na ongeveer een week weer zullen zien. Op de Zegerbaan, dat is 4 minuten van ons huis kom ik er achter, dat alle PC,s nog aanstaan dan biedt een rotonde uitkomst en na een kwartiertje hebben we poging nummer twee om Alphen te verlaten. Deze keer geen problemen meer en na een voortvarende reis bereiken wij het plaatsje Albert in Frankrijk waar wij op camping (http://www.camping-albert.com ) de nacht zullen doorbrengen. Prachtige camping met mooie plaatsen, we besluiten een extra nachtje te blijven want de omgeving is prachtig en we kunnen er goed fietsen. Mooi stationnetje waar een grote hoop hondenpoep het entrée accentueert!. Het dorp heeft vast goede bakkers want bij alle bakkers staan wel een paar mensen te wachten tot ze een knapperig stokbrood kunnen bemachtigen. De Nasi van thuis smaakt heerlijk en de kleine afwas wordt gedaan te midden van de overige gasten. De wekker doet zijn werk en we beginnen aan onze tweede reisdag: veel wind en regen, dat valt tegen maar de brandstofprijzen vallen mee €1.03 voor de diesel wat is dat leuk tanken!. Bonneval is onze bestemming en rond een uur of vier gaat de slagboom voor ons omhoog. De beheerder is een aardige man, die het internet via zijn snackbar verkoopt, handig! Geen snack geen internet zo is het maar net. De camping doet wat vervallen aan, dat klopt ook want de snackmeneer vertelt, dat de camping gesloten wordt en waarschijnlijk ook niet meer open gaat, hij heeft elders een camping gekocht waar hij zijn gelukt gaat beproeven, dat wordt snacken! De volgende ochtend sta ik niet alleen onder de douche....een veldmuisje kijkt nog even omhoog en denkt: dat is een grote rat en laat het leven en ik beëindig de wasbeurt met een onprettig gevoel. Het ontbijt smaakt toch nog goed ondanks het sterfgeval. We toetsen de volgende bestemming in vlak bij Limoges. Prima reisweer een alles verloopt gladjes. De kastelencamping http://www.leychoisier.com ziet erg prachtig uit, de Engelse dame bij de receptie ook tot we er achter komen, dat de Wifi € 6,50 per 24 uur kost. Gevuld door enige achterdocht hadden we de combinatie dusdanig geparkeerd, dat we ook weer weg konden zonder halsbrekende toeren te moeten uit halen U begrijpt wijhebben de nacht elders doorgebracht en wel op camping des Alouettes in Cognac la Foret, alleen de naam al doet een stuk vriendelijker aan. http://www.camping-des-alouettes.com . Een Hollands stel, dat hier 10 jaar geleden een camping is begonnen. Plekken, die zo groot zijn, dat je niet weet hoe je het beste kunt gaan staan (150m2). Het toiletgebouw is van topklasse!, we blijven dan ook drie nachten. De eerste dag hebben we het dorpje Oradour sur Glane bezocht, een levend monument (1939-1945). http://www.strijdbewijs.nl/oradour/oradour.htm Hier word je nog eens even met je neus op de feiten gedrukt, dat zo een situatie heden ten dage nog voorkomt (midden oosten). We kopen wat yoghurt en broodjes bij de Hyper Super U en vullen onze maagjes. ’s avonds eten we witlofsalade, mooie maaltijd voor warm weer, het is 30*, leve de vakantie. Druppeltje regen gedurende nacht. Om 06.30 wordt het licht en het schijnt donderdag te zijn. De in Holland bijna uitgestorven SRV-man verschijnt op de camping. De zijkant van de wagen klapt omhoog en doet dienst als zonnescherm een prachtige gekoelde vitrine komt te voorschijn en een echte Fransman in de kar maakt het geheel kompleet. Onze overbuurman heeft iets merkwaardigs, als hij naar links kijkt, gaat zijn rechter been omhoog en werkelijk waar als hij naar rechts kijkt gaat zijn linker been iets omhoog, hoe kan dat nou?. Ik heb er op gestudeerd en ik denk dat zijn nek vast zit, hij moet zijn wervelkolomdraaien wil hij naar links of rechts kijken en dan gaat automatisch je been omhoog, andere mening?, laat het weten een mens is nooit te oud om te leren. : [email protected] We hebben al geruime tijd niets van onze uitgezwaaide buurtjes gehoord en maken ons wat zorgen, geen reactie op telefoon, sms of email, we houden het er op, dat de verbindingen in Frankrijk matig zijn. Mosseltjes gekocht, die vanavond in de pan gaan, we leven als God in Frankrijk. Te zijner tijjd wordt dit verslag misschien wel voortgezet

Foto’s

2 Reacties

  1. Marjan:
    27 augustus 2015
    Hoi Hans en Marianne,
    Wat een leuk verhaal weer! Oradour vonden wij ook heel bijzonder om te zien.
    En
    Leychoisier is een mooie camping, wij stonden 12 jaar geleden ( voor wifi tijdperk) op het veld voor het kasteel. S Morgens werd je getrakteerd op klassiek concert uit de openstaande ramen. Naast ons buren uit Engeland met Jaquar,caravan en kristallen glazen. Was toen wel bijzonder!
    Dus een verhaal met herinneringen voor ons! Veel plezier en geniet lekker!!

    Groet,
    Marjan
  2. Ruud en margriet:
    27 augustus 2015
    Het is weer genieten Hans,je verslag is weer heel levendig,Zag die muis nou een lichaamsonderdeel van jou aan als rat????
    Of heb ik dit verkeerd begrepen? Je verhaal van de man met de benen is ook heel leuk ,we zien het voor ons.Dacht eerst dat je wilde vertellen dat hij dan moest plassen!!maar dat is weer mijn foute gedachtegang.Veel plezier nog!
    groetjes vanuit een regenachtig Zaandam