Gili eilanden

Maandag 10 januari

weinig te melden, slaan we dus maar even over in het verslag

Dinsdag 11 januari

Als we onderweg zijn naar de bakker stoppen we even bij een soort van reisbureauachtig  stalletje, ja we besluiten maar gelijk, we gaan naar de Gili eilanden, wanneer? morgen, dat is geregeld we krijgen een soort van rekening en met die rekening moeten we naar het kantoor van de JBC maatschappij gaan en dan krijgen we de tickets, beetje vreemd maar het gaat hier tenslotte allemaal anders. Gaan ook nog even naar de bank om geld te wisselen want ze zijn hier gek op contant betalen met een portemonnee vol flappen verlaten we het pand. De rest van de dag gevuld met luieren aan het zwembad. De bestelde broodjes bij de Italiaans bakker afbesteld. ’s Avonds bij een voor ons nieuw tentje gegeten “Littlebird” leuk restaurantje, komen we nog wel eens terug. Tassen gepakt, het is morgen vroeg dag, de wekker is gezet.

Woensdag 12 januari

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, we hebben het overleefd. Zo, dat moest er eerst even uit nu naar het verloop van de dag. De wekker gaat om zes uur en om even voor zeven zitten we keurig in de lobby waar ook een ontbijt boxje voor ons klaar staat te wachten op het busje, dat ons naar de haven in Padangbai  zal brengen. Het was verteld, om zeven uur maar het kan best 20 over zeven worden. Keurig om 07.20 staat het busje bij het hotel, de chauffeur loopt  ons te gemoet en vraagt naar ons ticket en dan geef je dat natuurlijk als nette Nederlander. Hij vertelt ons, dat wij niet met hem kunnen meerijden maar met zijn vriend van en andere maatschappij, ik wil ons ticket terug, je weet maar nooit, hij weg, ticket weg. We vertellen hem netjes, dat ie niet weg mag voordat zijn vriend ten tonele verschijnt. Na veel bellen en wat wachten komt er knap oud busje de hoek om scheuren. Vriendje ophaalservicemeneer neemt de tas van Marianne onder de arm en maant ons plaats te nemen in de andere bus, we dachten te gelijk, die zien we nooit meer terug.

De weg was krom de weg was recht, wat een gaten in de weg. Na een uurtje flink gassen en ongeoorloofd in halen bereiken we het havenplaatsje Padangbai. De wegen van de twee busjes scheiden hier van elkaar onze chauffeur zegt nog: ja andere maatschappij en stopt en zegt tegen ons uitstappen hier aan het eind links af daar moeten jullie zijn.  Nu wil het geval, dat er vandaag ook een 3 daagse ceremonie plaats vindt en het een drukste van jewelste is, een soort Albert Cuyp maar dan onbestraat en veel bagger en mensen op de been. Ineens staat de andere chauffeur voor ons neus en vertelt met een glimlach op zijn gezicht, dat we ons geen zorgen om de bagage hoeven te maken. Een hele geruststelling maar dat kan ie wel zeggen, waar zou die zijn. Marianne krijgt instructie onze nota om te ruilen tegen echte tickets en wordt verzocht een redelijk steile trap naar het kantoor te nemen. Dit plekje komt ons bekend voor, vier jaar geleden hebben we in het zelfde kantoor gegeten. Het wordt wat later, het is druk in de haven, plotseling mogen we richting de haven lopen.  Op de kade ligt een berg bagage en na wat zoeken vindt Marianne haar tas, we zijn gerust. Een groepje van 12 man zorgt er voor dat alle bagage keurig geladen wordt. We mogen aan boord. Via de achterkant gaan we de boot in .

Donderdag, 13 januari .

Mooie dag, het eiland rond gefietst. Krijgen te horen dat vanwege de hoge golven geen snelle boten naar Bali Padangbai zullen varen tot a.s. maandag. We zijn op zoek naar een oplossing, hopelijk wordt het een klein stukje per boot (dit kan naar Lombok) en dan een vlucht zien te boeken. Hoe het verder gaat, je leest het allemaal in www.vanwijkenroute.reislogger.nl