Évora, lekker weer !

03 okt. zondag. Ik had vannacht het water op mijn rug staan, omdat ik er uit moest om de luifel van de caravan te halen terwijl het flink regende. Een flinke rukwind had de stokken onder de luifel weggeblazen, wat voelt je bedje dan weer lekker aan als je er weer in ligt. Na een lekker gekookt eitje gaan we richting het Wifi signaal om het dagboek weer aan te vullen met wat verhalen en foto’s. Ook lezen we de reacties, ja lieve mensen wij zijn bofkonten! Ik heb inmiddels ook vernomen, dat de slechtste japanners ook het land uitgaan, dat doet me goed. Zo nu en dan is het droog en we gaan met de auto het dorpje verkennen en zien een mooie boulevard en zelfs kilometers fietspaden. Terug naar de camping een broodje eten  en daarna wagen het er op om op de fiets nog een keertje naar de wilde zee te gaan kijken. De gemeente heeft echt haar best gedaan om mooie fietspaden aan te leggen maar soms houden ze in eens op en sta je bij een betonnen rand, die dan wel 20 of 30 centimeter hoger ligt. Omdat in deze streek heel veel pijnbomen staan ligt de grond bezaaid met oude naalden ook liggen er heel wat dennenappels op de grond. Bij terugkomst zetten we de luifel weer op zodat hij kan drogen. Het fietsen heeft onze spieren weer op de proef gesteld maar het was weer eens een heerlijk gevoel om flink op de pedalen te staan

04 okt. Maandag. We houden het voor gezien, we gaan verder, spullen pakken en richting Évora. De tuinman van de camping blaast de paden schoon zodat we kunnen zien waar we rijden. Voorzichtig rijden we langs de receptie want de weg is hier echt slecht. Eerst richting Leiria, dat is een slingerende weg waar je op moet letten, dat je niet over een enorme hobbel rijdt of in een  gat rijdt. De wens is om eerst een stukje Peage te rijden en dan weer via de N366, N10, N4 en het laatste stukje is N114 te gaan rijden. De peage is een prachtige weg, maar de N-wegen zijn een stuk mooier, dwars door de dorpen, bergen en in de verte zien we de peage . Genieten maar! Om 14.00 komen we aan bij Évora, de camping ligt 2 km voor het ommuurde plaatsje. Bij het binnenrijden komt er een mevrouw aangesprongen en roept: u heeft onze oude caravan, nou dat zou best kunnen zeg ik zonder enige aandacht an haar te schenken. Ja zegt ze tegen Marianne wij hadden vroeger ook een Polar maar nu een Cabby, bij nader inzien bleek het een KABE te zijn, zou ze ook weten waar ze op vakantie was?. We zoeken een fijn plekje uit en als we eenmaal staan gaat Hans een gevecht aan met de boom achter ons, om toch TV te kunnen kijken. Het lukt! Er staan verschillende Hollanders hier, waarschijnlijk richting de Algarve.  Na de thee gaan we op de fiets, moeten ook even de snelweg op, maar dat is hier heel gewoon. Op naar de Intermarché. Morgen is het 5 oktober, nationale feestdag, dag van de republiek en is alles dicht. We zullen zien, maar doen toch wat boodschappen. Eten heerlijke pasta en genieten van een rustige avond, het was vandaag toch nog 24 * C.

05 okt. Dinsdag. Om 10.00 uur op de fiets naar de stad Évora, ongeveer 3 km, wel stijgend want het is een oude hoog gelegen stad, gebouwd rondom een kathedraal. De Romeinen hebben hier een geheel ommuurde stad gebouwd, muur is nog steeds behoorlijk in takt. De stad gesticht door de Romeinen, versterkt door de Moren en weer heroverd door Geraldo Sempavor ( Gerald de Onbevreesde). De Moorse straatjes en pleintjes, allemaal witte huisjes met ofwel blauwe, ofwel gele strepen gedecoreerd, zijn een feest om doorheen te lopen. Wij bezoeken de kathedraal met een vestingachtige bouw, van 1250.  Beklimmen de toren, lopen over het dak en hebben een fantastisch uitzicht over heel Évora en omgeving. Daarnaast staat nog een gedeelte van een Romeinse tempel, de Templo Romana ook wel de tempel van Diana genoemd. Het best bewaard gebleven Romeinse monument in Portugal. We drinken espresso en genieten van het uitzicht op beide. Daarna gaan we nog langs allerlei mooie kerken en gebouwen en monumenten en lopen door prachtige straatjes. Onze fietsen staan aan een paal gebonden op het centrale plein, Praca do Giraldo, waar alle straten zo’n beetje op uitkomen. We stappen weer op en gaan terug richting camping, nu alles naar beneden, een stuk lichter fietsen! Bij supermarkt Modelo nog even naar sportfietsjes gekeken, prijs €59,90, maar waar laten we ze? Kijken aan het eind van de vakantie nog wel eens. De camping wordt opgefleurd door een Fin, die met een heuse Smålandia caravan komt aanzetten!, als ie disselbak open doet zie je nog een echte Primus-kachel staan, mooi ! Meneer Fin krijgt de naam van Dominee omdat hij keurig in een lange zwarte broek en in het overhemd gestoken rondloopt. Gelukkig heeft Marianne mij geholpen met schrijven van de laatste paar dagen want als je aan het eind van de middag thuis komt heb je niet altijd zin om te schrijven. Slapen doen we prima, het zijn hier frisse nachten van rond de 10* en overdag is het rond de 26*, wat wil je nog meer.

06 okt. Woensdag. Op de camping is het een drukte het lijkt er op of iedereen weg gaat, toiletten worden geleegd, campers gewassen – wat bezielt die mensen, auto’s wassen op vakantie – fietsen worden weer vast gesjord en op naar de volgende bestemming, dat waarschijnlijk de Algarve is. Wij doen het nog even rustig aan om straks voor de 2^e maal richting Évora stad te gaan want gisteren hebben we maar de helft van de toeristische wandelroute voltooid. Via de supermarkt richting  de stad. Het blijft vreemd aan doen dat het enige fietspad naar de stad hoge stoepranden heeft en ineens weer ophoudt om verderop weer op te duiken. zodra we de voormalige stadspoort door rijden moeten we het met de gewone weg doen en dat is allemaal natuursteen, grote en kleine brokken je wordt behoorlijk geschud en je moet ook nog een behoorlijke klim maken, die halen we voor de helft de rest lopen we met langs ons razende auto’s. Het plein is drukker dan gisteren maar onze paal om te fietsen aan vast te zetten is nog beschikbaar. Zingende 1^e jaarstudenten lopen over het plein, wij ook maar de andere kant op. In de verte ligt nog een lang stuk aquaduct maar wij lopen langs de oude stadsmuren waar nu huisjes in gemaakt zijn. In een klein plantsoen staat een marmeren fontein uit 1573 die oorspronkelijk in Porta Nova Square stond. Wij drinken hier een drankje om vervolgens via veel kleine straatjes weer op ons begin punt uit te komen. Het is een geweldige stad die in 1986? tot Werelderfgoed werd uitgeroepen. De stad uit gaat een stuk  makkelijker als je maar goede remmen op je fietsje hebt en rekening met opdoemende stoepranden houdt. Het is weer een heerlijke dag geweest met hoge temperaturen. Morgen draaien we de poten weer in en gaan we richting Quarteira waar je buitengewoon Piri Piri kan eten !