26 - 29 jauari Candi Dasa

26 januari. De regen valt met bakken uit de hemel en moeten onderweg twee keer schuilen. OP uitnodiging van vriendje Sabra gaan wij naar een zeer speciale ceremonie in de Blanjong tempel dicht bij zijn huis. In het kort: mensen, die vroeger bij deze tempel gewoond hebben maar in middels verhuisd zijn komen in deze tempel een ceremonie bijwonen waarbij de geesten hun goedkeuring geven, dat een man als een soort medium gaat fingeren tussen de bewoners van de kampong en de goede geesten. De man zal in trans geraken als bewijs, dat de geesten ook als zodanig aanwezig zijn. Als je dit geheel vergelijkt met een kerkdienst in Nederland, dan weten deze mensen wel op een zeer ongedwongen manier hun geloof uit te oefenen. Er wordt gelachen, wat gepraat terwijl de priester zijn werk doet. Koekjes drankjes doen de ronde, het is een komen en gaan. Iedereen neemt offertjes mee er is zelfs een kuikentje vast gebonden aan een pootje bij, wel zielig maar ja wat is het verschil nu of later, als je ziet hoe de kippen hier vervoerd worden en behandeld heeft het beestje misschien wel geluk. Een broer van onze vriend neemt zijn hondje mee, het beest zit keurig naast hem. Eindelijk raakt de man in trans en stoot wat vreemd kreten uit ook zijn vrouw vertoont vreemde bewegingen. De goede man drijft in zijn zweet en schokt nog hevig nna als hij weer bij de gewonne mensen komt. Hij staat redelijk dicht bij ons en is stevig onder de indruk wat met hem gebeurd is. Ook ontmoeten we Kadek en zijn vriend, die deel uitmaakt van de “ band” . De ceremonie heeft een diepe indruk op ons gemaakt en zijn blij, dat we deze hebben mogen meemaken. Op de fiets onder droge omstandigheden weer naar huis. Nog wat

zwemmen en bij Warung Mei gegeten Nasi Campur of Nasi Rames zo als het in Nederland genoemd wordt.

27  januari het heeft vannacht flink geonweerd en geregend en zijn benieuwd of we via een vijver of via de stepstones naar het restaurant moeten voor het ontbijt. Het restaurant zit zo goed als vol. De OBI (dat is een verzameling van oude mensen, die het niet zien zitten om alleen op reis te gaan) heeft het hier voor het zeggen: op speciaal verzoek van hen zijn er lange tafels gemaakt maar nu hebben zij hun zinnen gezet op de enkele tafeltjes ,met andere woorden, de overige gasten kunnen bijna geen plekje vinden. Gelukkig worden we door kennissen gezien en aan hun tafeltje gevraagd. Voldaan verlaten wij het smulparadijs en gaan richting strand waar we nog een kopje koffie drinken. Marianne wil nog even de dames van look in to my shop bezichtigen. Zo gezegd zo gedaan. Ik doe netjes mijn slippers uit om een winkeltje binnen te gaan en pas een T-shirtje. Terwijl ik sta te passen en terloops even naar buiten kijk zie ik, dat een lief mevrouwtje wat heen en weer loopt op mijn slippers, die zijn toch veel te groot mevrouw, ja dat klopt maar niet voor mijn man was het antwoord, ik kon gelukkig toch nog op mijn eigen slippers naar huis. Bij de zilverman een armbandje terug gebracht, dat niet beviel ondanks de geneeskrachtige werking  die er van uit zou moeten gaan. Via de Hardy’s voor de nodige boodschappen weer naar huis. Na een hazenslaapje een stukje aan het zwembad. Genoeg aanspraak hier, wat een gelul! Ik ga maar een duik nemen. De kennissen komen terug uit Ubud een ervaring rijker, de afgesproken chauffeur had een vervanger gestuurd een minder vriendelijk persoon dan gewenst. Vanavond met z’n vieren eten om te laten zien hoe ze hier de Martabak maken en wie weet hebben ze ook nog een lekker sateetje. ’t Was een gezellige avond, heerlijk gegeten en nog even op de Sindu markt een gebakken banaantje gegeten en naar de BH’s en tassen gekeken. Via de J-Co voor een lekker kopje koffie met donut gegaan daarna was de pret op en zijn wij lekker gaan slapen.

28 januari. Om elf uur met de D&O excursie wagen richting Candi Dasa. De blauwe kamer is voor 3 dagen ons hoofdkwartier. Lekker met D&O geluncht en afscheid genomen. Zwembad in en zwembad uit, genieten van het uitzicht. ’s Avonds in het restaurantje gegeten en de laptop aangezet want hier hebben we alleen verbinding bij het restaurant. Bij het ruisen van de zee vielen we heerlijk in slaap.

29 januari, lui,lui maar niet te lui om naar buiten te kijken van af bed met geopende schuifdeuren de golven zien en de zee horen is een belevenis. Toch nog een tegenvallertje bij het ontbijt geen Nasi goreng of Bakmi goreng, dat wordt extra berekend zei de meneer. Dan maar continentaal ontbijt wat vreemd zei ik nog ik ben toch in Indonesië, dan heb je toch zeker Nasi. Er hielp geen lieve moederen aan, ik heb maar scrambled eggs genomen echt een tegenvaller. Na verschillende plonsjes in het zwembad een rondje gelopen. Verschillende aanbiedingen gekregen om toertjes te maken bij sommige aanbiedingen vroeg ik of ik de auto na afloop mocht houden want de gehanteerde prijs was aan de hoge kant, ze zien de humor er wel van in en dan kun je ten minste samen lachen. Marianne ziet kans om geld te wisselen tegen een redelijke koers. Ja en wat we verder gedaan hebben, ja inderdaad geluierd ! Gegeten in een kleine Warung vlak bij ons hotel. Nu in de pikke donker het verslag de lucht in zien te krijgen. Voor straks lekker slapen allemaal.