Geef me nog een druppie

24 okt. Zondag, Om acht uur is het nog aarde donker maar om half negen zien we genoeg om de Polar weer aan de Volvo te knopen. Nog even een zakje vuil weggooien , overal stuiven katten weg van groot tot klein. Marianne post nog twee kaarten en dan rijden we door een totaal verlaten streek, wel op een nieuw geasfalteerde weg!. Er staan 550km op ons te wachten en we hebben besloten stukjes Péage te rijden om lekker op te schieten. Het is stil op de weg omdat er geen vrachtverkeer is. Bij de Spaans/Franse grens is het druk met tanken, ja dat krijg je er van als je vroeg met pensioen wilt en nog fit genoeg bent om auto te rijden. Ze moesten alle Fransen van 62 jaar en ouder hun rijbewijs innemen, dat  scheelt een slok op een borrel, dan hebben ze nog iets om te staken. Natuurlijk kreeg ik het nog aan de stok met zo’n te vroeg gepensioneerde, hij had namelijk zijn auto na het tanken  op zo een lullige plaats geparkeerd, dat er bijna niemand meer door kon en ik zeker niet met een sleurhut aan m’n kont. Na wat gemor van weerskanten reden we met een volle tank Frankrijk binnen, van af dat moment begon het te regenen en te stormen. Zo nu en dan wat munten voor de Péage op die manier schoten we flink op. Op de camping Le Pressoir Saint Emilion even voorbij Bordeaux, worden we vriendelijk welkom geheten door een Nederlandse jongeman, die hier zijn liefde heeft gevonden, het zal een liefhebber en goede prater geweest zijn, want hij lulde ons ook om, om nog een nachtje langer te blijven. Zo gezegd en zo gedaan. Caravan naast de wijnranken geparkeerd, prachtig uitzicht! Internetten van uit de caravan, we staan hier prima.

25 okt. Maandag. Wij weten hoe een invalide douchet: in een mooi betegelde en verwarmde badkamer met eigen toilet, later op de dag zou deze stap zich wreken want ik ben flink op mijn beide polsen terecht gekomen na een duikeling van een talud, ook wat gekneusde ribben en zere polsen aan overgehouden, ik weet niet of ik morgen ga douchen. Wel is te vermelden, dat ik na lang zoeken en wachten liefdevol en geheel gratis verzorgd ben door de eigenaresse van de plaatselijk Pharmacie. Mocht u ooit in Saint Émilion komen om een van de bekendste wijndorpjes te bezichtigen vergeet dan niet al uw farmaceutische inkopen bij haar te doen, u herkent haar aan een groen kruis op haar gevel. De omgeving van Saint Émilion is geweldig mooi en staat geheel in het teken van het kweken van druiven, ik heb nog nooit zoveel Chateaux bij elkaar gezien. Bij thuiskomst eerst snel de fietsen weer op het dak gezet, want ik had het idee, dat het morgen wel eens niet meer zou lukken vanwege de opgelopen kwetsuren.  Leuk nog wat vrienden en familieleden op het scherm via Skype gezien! Mengelmoes gegeten en nu mijn memoires aan het tikken, wat een genot! Ondertussen zijn we aan onze negende week bezig maar het einde is inzicht, we willen voor a.s. donderdag Frankrijk uit zijn. Het kon best eens zo zijn, dat wij aan het einde van de week buitenlandse muntstukken op onze lokale markt uitgeven. Marianne heeft de Tom Tom opdracht gegeven de mooiste weg naar Le Mans te nemen, dat wordt racen.

ter info: op de snelwegen is prima branstof te krijgen wel met een flinke prijs verhoging van €0,20 per liter. In de dorpen is het minder in sommige gevallen geen benzine alleen diesel. Nergens is het toegestaan bij Politie verordering jerrycans te vullen! Bij de Spaans-Franse grens staat zo nu een dan een rij wachtende of boodschappen doende fransen voor u, u bent gewaarschuwd! Ook daar niet toegestaan op Spaanse bodem dus jerrycans te vullen.