Frankrijk

30 aug. De wekker gaat af en als ik naar buiten kijk schijnt de zon. Een uurtje later valt het met bakken uit de lucht. We besluiten rustig aan te doen en ontbijten op ons gemak. De regen wordt minder en we kunnen precies droog de fietsen op het dak van de auto zetten. Het begint weer te spetteren als we de Polar naast het huis wegtrekken om aan de tocht naar het zuiden te beginnen tranen van verdriet zullen we maar zeggen. Onderweg zien we regelmatig plassende mannen, die het niet kunnen laten om een parkeerplaats als pisplaats te gebruiken, de meeste hebben trouwens haast  zo te zien. Als wij op de camping aankomen schrikken we van het bordje complet, dat hoefde ook niet, het bordje stond slechts klaar voor indien het vol zou raken. De naam van de camping is Municipal de Val de Vesle, leuke doortrekcamping, we blijven en nachtje staan !

31 aug. Bezoek aan Rheims, de Kathedraal moet het ontgelden, de bakker trouwens ook. De ochtend is grotendeels bewolkt, later in de middag breekt de zon door maar het blijft fris. Terug op de camping besluiten we nog een rondje om te gaan, nu gebeurt er een wonder na vele jaren in Frankrijk door gebracht te hebben komen wij de eerste aardige tot wel zeer aardige Fransman tegen monsieur Brizion!. Alez, we staan een foto te maken van het  kerkje  (Saint Maur Eglise) uit de 12^e  eeuw als er een autootje stops en de meneer, die er in zit vraagt of wij ook binnen willen kijken, zijn snor krult enigszins als hij zegt, dat ie de sleutel heeft. De goede man probeert zelfs alles in het Engels uit te leggen, de beelden van Alo, Alo flitsen door je gedachten.  Met een ferme handruk nemen we afscheid van monsieur Brizion en wandelen via een rijpe bramenstruik weer naar de Camping, die weer aardig vol begint te lopen met Engelsen en Nederlanders. Het is een uur of vijf als wij afrekenen, zelfs de afrekenmevrouw is niet onvriendelijk, wat is er toch met Frankrijk aan de hand?.

01sep. Weer gewekt door de wekker, die inmiddels op een Franse zender is beland. Het toiletgebouwtje wordt nog niet druk bezocht en we hebben het voor het uitkiezen. Als de bakker om 08.30 zijn claxon laat horen zijn wij al aan het ontbijten. Om kwart over negen rijden we richting onze nieuwe bestemming: Santenay, een goeie 300km. Het is mistig, de zon kan er maar niet doorheen prikken, mag de pret niet drukken, we dieselen over heuvels en door dalen en laten ons overhalen – wie doet dat – en veranderen de bestemming in Langrès een camping op de stadsmuur best leuk oor een nachtje. Het zonnetje schijnt als we door de poort van de stadsmuur het dorpje binnen rijden. Een Deen, die dacht, dat we op zijn plekje wilde gaan staan denderde met veel lawaai door de kuilen heen en wij gaan lekker ergens anders staan. Marianne nu in de luie stoel buiten en ik binnen aan het “dagboeken”, straks even naar de kazematten van de burcht. Omdat wij op de camping staan hebben wij recht op 1x vrije toegang daarom kopen nog een kaartje om  de toren van Navarra te bezoeken. Deze toren heeft muren, die 7 meter dik zijn, de toren werd ingewijd door Frans de eerste van Frankrijk, het is maar, dat je het weet. De elektronica heeft ook hier zijn intrede gedaan, verlichting, beelden en spraak via een automatisch schakelend spreekijzer is hier een voorbeeld van. Nog een kleine wandeling door het stadje maakt het verblijf hier compleet. In een luie stoel wordt onze behoefte aan alcohol bevredigd. De auto tanken we af en onze eerste inkopen in Frankrijk zijn een feit. Inmiddels hebben wij buren, die na 695km jakkeren naast ons neer geploft zijn. Wij sluiten deze dag af met 195km op de teller, we genieten. Koken in de Polar en afwassen in een prachtige afwasruimte, die via een speciale code betreden kan worden . Ook het toiletgebouw wordt via de code gebruikt, dit vanwege de vele toeristen en of “handelsreizigers”.