Bali 2016

2016 Balireis.

20 januari woensdag

Op Schiphol is het redelijk druk. Wanneer je de instapkaart hebt gekregen moet je een etage omhoog voor de veiligheidcontrole. De roltrap is buiten werking de trap of lift brengt uitkomst. We staan in eens voor lopende banden waar je je spullen in bakken kunt doen, de employees schreeuwen wat naar elkaar en proberen geestig te zijn. Voor ik het weet heb ik al drie bakken gevuld: handbagage, laptop, portemonnee, telefoon, paspoort, broekriem en zelfs mijn instapkaart lag in de bak, de lampjes van de poort sprongen op rood toen ik er door liep, wat zou het kunnen zijn, ik heb geen ijzeren hulpmiddelen in mijn lijf zitten, ik mag door, ja en dan moet je al je spullen weer verzamelen, wat een feest !. Het is nog niet afgelopen, we hebben ongeveer 300 wachtende voor ons bij de paspoortcontrole. Ik begrijp, dat Schiphol redelijk wat plaatsen gedaald is in het rijtje van beste luchthavens ter wereld. Na zo’n twintig minuten wachten vraagt de mevrouw van de Marechaussee waar ik naar toe ga: Bali zeg ik Oh wat leuk, heerlijk, fijne vakantie, ik mag de trap weer af om op de begane grond te komen want de roltrap is in onderhoud. De hele grap heeft zo’n anderhalf uur in beslag genomen, wanneer zou de vakantie beginnen? In de Tax-free shop is het goedkoopste flesje wijn bijna dertien Euro, dan maar geen wijn. Bij de gate is het wat relaxter behalve, dat de gehele laadploeg van het vliegtuig boven bij de balie staat het stikt er van de gele vestjes. We hebben prachtige plaatsen drie op een rij waar van een stoel vrij is, dank je wel jonge oude collega! De meisjes zijn lief en de service is prima, voor het eerst eet ik alle etensbakjes leeg. Oh ja de vliegtijd bedraagt 13:02, dat is ook niet iets waar van je opgewekt raakt. De meneer aan de andere kant van het gangpad heeft onmiddellijk zijn schoenen uit en kijkt de eerste 13 uur in zijn Sudoko  puzzelboekje. In Jakarta gaat alles vlot, geen omkijken naar de bagage wel naar de transitbordjes, die ons naar de vlucht voor Bali moet leiden. Binnen twee uur landen we  op Bali, geen gesodemieter meer bij de Immigratie want we arriveren met een binnenlandse vlucht. Ons vriendje Oka staat met een grote glimlach en klein bordje waar op onze namen staan te wachten. Het regent lekker, iedereen blij want het heeft de laatste maand niet meer geregend. We snuiven de sfeer op van uit de auto, we lachen wat af want vriendje Oka lacht altijd vooral wanneer hij je niet begrijpt. Heerlijk weer in ons “eigen” verblijf. Snel wat uitpakken en dan op huurfietsen af. We schrikken even want de zaak is dicht dan morgen maar weer even kijken. Op naar de markt waar Ketut naar ons glimlacht en zich dan even later realiseert, dat wij het zijn. Veel lawaai maar verstaan doen wij elkaar eigenlijk niet, ze zegt, dat het goed gaat maar wanneer we een flesje bier bestellen moet haar hulpmevrouw het in een winkel gaan kopen een vaag teken want ze heeft dus geen cashflow. Het bier smaakt er niet minder om en het eten – Tami goreng en Nasi goreng smaakt er niet minder om. We lopen weer terug naar ons hotel moe en voldaan, we voelen ons weer thuis. Tevreden liggen we in ons kingsize bed. Er wordt niet veel meer gezegd, we zijn versleten.

22 januari vrijdag.

Ja heerlijk eindelijk weer eens Nasi Goreng voor ontbijt, dat doet een mens goed. De assistant fietsenman geeft ons de fietsen zo mee, hij kent ons nog en we moeten vanavond alles maar met zijn baas regelen zegt hij. Op die manier kan je nooit een fout maken en kan hij weer eerder een tukkie doen. Het is een stuk prettiger om je op de fiets te verplaatsen dan te lopen. We fietsen nog wat bekenden af en gaan dan naar de Hardy’s, dat is een supermarkt waar alle toeristen en gesitueerde lokalen hun boodschappen doen. Werkelijk alles is hier te koop en van goede kwaliteit. Met een mandvol en gratis plastictas verlaten wij het pand en fietsen onder een stralende zon richting huis. ’s Avonds doen we ons tegoed aan grote garnalen op de markt met een bakje kleffe rijst, een traktatie! Wij betalen keurig 1000 Roepi’s per fiets voor de stalling (dat is bijna 7 cent) dit komt ten goede van de kampong (leefgemeenschap). Er zijn landgenoten, die hun fiets een eindje verder op parkeren om de 15 cent uit te sparen........ja want het eten is al zo prijzig op de markt.

23 januari zaterdag.

Marianne is op stap en komt blij terug met de mededeling, dat ze een jurkje gescored heeft. Moet nog gemaakt worden en is over 2 dagen klaar, Zo doe je zaken. Ondertussen hebben we ook een lokaal telefoonnummer zodat we vriend tot vriend gesprekken kunnen houden, deze gaan hoofdzakelijk over waar ga jij eten vanavond!. mocht je zin hebben te komen eten bel dan 087860624839, wij weten wel een paar tentjes.

24 januari zondag.

Te laat opgestaan, geluierd en langs het strand gefietst. Via een Appje meldt onze vriend Sabra, dat hij met vrouw Nita en dochters met ons uit eten wil. Een nieuwe tent, nou tent het is een prachtige gelegenheid, brand nieuw en heerlijk eten voor lokale prijzen. De Warung wordt gerund door de kampong, zo snijdt het mes aan twee kanten, werk en inkomsten. We doen ons te goed aan lekkere gerechten. Voor de Facebookers: warung D’Mel.

25 januari maandag.

sapje gedronken bij Netri de uitbaatster van Warung Mei, vernoemd naar haar dochter mei. Een presentje in de vorm van een schort was zeer welkom. Het gelazer met haar is, dat je nooit mag betalen, het is altijd een gevecht wat gelukkig meestal goed voor haar uitvalt. Ook de cadeautjes voor Door en Alex en schoondochter ,afgegeven, die Mary ons had meegegeven. ’s Middags zitten kletsen met Wayan, de eigenaresse van Semarandana .Zij kwam ons mango’s brengen uit een soort volkstuintje van haar opa,heel lief. Lopend naar de markt om wederom bij Ketut te eten. Een Fins meisje met een smakeloze vriend uitgelegd, dat ze gerust bij Warung Gosa kon eten. Of de goede vriend van haar de volgende dag gehaald heeft weet ik niet maar het zag er naar uit, dat hij zo maar om zou kunnen vallen. Tussen de buien door naar huis gelopen. Een kop koffie uit eigen voorraad en voor we het wisten was het al weer laat in de avond.